Op de avond voor koningsgdag hingen er allemaal briefjes in diverse etalages in de binnenstad van Winschoten, alwaar een dag later de vrijmarkt gehouden werd, en die begint eerder dan de winkel open is, vandaar.
Deze boom bloeit maar twee weken per jaar, als het er geen drie zijn. Hoewel, dan ook natuurlijk.
In de Watertorenstraat, waar geen Watertoren meer staat, maar wel een pijp, wordt gebouwd.
Als het erg druk is in Winschoten wil dit wel eens voorkomen. Dat mag dus niet.
Vroeger stroomde er water door Winschoten, nu ook weer, maar anders dan toen.
Een bijaam voor Winschoten is Sodom, afkomstig uit de Joodse gemeenschap die voor de Tweede Wereldoorlog in Winschoten woonde, deze vond dat de overige bevolking er maar losse zeden met betrekking tot seksualiteit en gokken op nahield.
Een andere bijnaam is Molenstad, nu vanwege drie molens, maar eens waren er tientallen.
En weer een andere bijnaam is Rozenstad, vanwege het Rosarium.
In Winschoten zijn ongeveer twintigduizend rozen te zien van ruim 300 verschillende rassen. Doordat Winschoten zo bekend is om haar rozencultuur, wordt inmiddels ongeveer tachtig procent van de wereldproductie van rozenonderstammen in Winschoten en omstreken geproduceerd.
Er staat weer Badhuis op het voormalige badhuis!
En dat is dat pandje nabij mijn voormalige lagere school en daar achter ligt ergens het bijna voormalige ziekenhuis.
Te beginnen met een zoekplaatje. Wie goed kijkt kan Quandy ontdekken in dit plaatje. Tip: ergens in het midden.
Dit wappert altijd vrolijk in de wind aan mijn autoantenne. Ik droeg het eens als polsbandje op een VPRO ledenvergadering.
We konden maanden niet onder de koekoekstunnel in het Sterrebos door wegens restauratiewerkzaamheden, inmiddels is het afgerond en toegankelijk.
Deze bloembak bevindt zich in stadstuin ,,Ons Toentje" te Winschoten.
Rozenstraat Winschoten, ergens tussen de stadstuin en het Marktplein.
Alwaar ook de zijingang van een hotel zich bevindt.
Op het Marktplein stonden eens deze tent, dranghekken, auto, dame met roze paraplu, en inmiddels is dat allemaal niet meer zo.
Zo komt de langste fiets- en voetgangersbrug van Europa en misschien wel de hele wereld er uit te zien, de Blauwe Loper komt tussen Winschoten en Blauwestad. Deze afbeeldig verscheen op een scherm in de Tramwerkplaats alwaar een inloopavond was.
Hij komt over het Winschoterdiep, de snelweg, een stuk natuur en het Oldambtmeer en zal 800 meter lang worden.
We hoefden niet door de Harbour Jazz Club maar konden zo de zijingang nemen.
Veranderingen zijn niet altijd verbeteringen, toch zou ik graag zien dat de volgende punten veranderen:
Klacht 1:
Ik vind het erg storend dat er tot tweemaal toe het blokje STRAKS komt. Dan gaan jullie vertellen wat er straks komt. Dat hoeft niet, dat is zelfs zeer storend. Eén keertje is al meer dan genoeg, twee keer zeer irritant.
Men hoeft niet te vertellen wat er straks komt, dat zien we straks wel. Bovendien is dat in het begin van het programma ook al gemeld, hetgeen ik overigens ook zeer overbodig vind, maar daar klaag ik niet over, daar kan ik wel mee leven.
Klacht twee:
Achtergrondmuziek. Ik vind dat muziek is om naar te luisteren. Dat bij het nieuwslezen doen is storend.
Klacht drie:
Dat heen en weer gewandel in de studio is nerveus. Zet er toch een zitmeubel neer en ga er op zitten, dat kijkt ook een stuk aangenamer.
Klacht vier:
Als u overschakelt naar een correspondent dan komt onder in het beeld te staan waar de correspondent zich bevindt, prima. Maar de presentator zit in Hilversum, en dat staat er nooit meer! Dat moet er wel staan, dat hoort er te staan, schaam je niet voor de uitzendplaats, kom op zeg! De nieuwe gereneratie mag ook wel weten waar het programma vandaan komt. Zet er gewoon weer Hilversum neer.
Veranderingen, liever niet, en als het dan toch moet, doe dan verbeteringen.
Op zaterdag 26 mei 2018 was er weer het jaarlijkse Shantyfestival Winschoten. Tien koren, vijf uit Duitsland en vijf uit Nederland, waarvan één de lokale organiserende koor Maritiem is, op diverse plekken in de stad. En ze zongen dat het een lieve lust is!
Ik heb niet alles goed mee kunnen krijgen, omdat ik ook nog iets anders te doen had, maar pikte nog wel het één en ander mee.
Het gezamelijke slotoptreden op het Israelplein heb ik laten schieten, omdat er op dat moment allemaal oldtimers langkwamen over het Marktplein, maar daarover later meer.
Te beginnen met Quandy, waarbij ik de ene dag vertel dat hij tien is en de volgende dag iemand vraagt hoe oud die is, elk weblog krijgt de lezers die het verdiend.
Een nieuwe sticker op mijn auto, geplakt over de resten van de sticker van de firma waar ik hem gekocht heb.
Mijn polsbandje die ik kreeg op een ledenvergadering heb ik aan mijn autoantenne gehangen, dan heeft die toch nog nut onderweg.
Een brievenbus, maar dat ziet u zelf ook wel.
Inmiddels is de Koekoekstunnel in het Sterrebos weer toegankelijk, toen ik deze foto maakte echter nog niet.
Men blijft altijd bezig.
Marktplein Winschoten.
De stadstuin "Ons Toentje" heb ik al eens laten zien, nu laat ik het vorig toegevoegde monument zien.
Een gedenkteken ter nagedachtenis van de Joodse bewoners en ondernemers uit de wijk en alle Joodse Winschoters die in Winschoten tijdens WOII in de wijk Wevershorn moesten verzamelen om te vertrekken met de laatste trein naar westerbork om nooit meer terug te keren.
En er hing een nieuw briefje in de stadstuin.
En dat briefje hangt aan dit kastje, waar dus geen slot op zit.
En toen landde er ineens de traumahelicopter op het Marktplein. En even eerder die middag moest ik een ziekenwagen die van links kwam voorrang verlenen vanwege de toeters en bellen en vervolgens versperde die me de weg, auto`s gingen over de stoep en ik met mijn fiets dus ook maar. Thuisgekomen zag ik dat er politie op het Marktplein was, ze stuurden nog een Duitser weg die daar op een foute plek geparkeerd stond. Of er een boete uitgedeeld werd weet ik niet. Toen hoorde ik de helicopter en toen hij naderbij kwam begreep ik al waar die wilde landen. Snel pakte ik mijn camera en besloot het geheel te filmen.
Ik zag dat de hulp onder mijn balkon door liep om te gaan naar het andere plein waar ik dus al die ziekenwagen tegenkwam. Ik nam even een kijkje op de gang, buiten mijn appartement, om daar even uit het raam te loeren, er stonden ook al twee mensen dus ik kon er nog makkelijk bij. Op het andere plein was een brandweer met hoogwerker bezig iemand uit een woning te halen met een brancard, en het glas was al ingeslagen vertelden de twee mensen me.
Meer heb ik niet gezien, ik ging weer op mijn balkon zitten. Toen uiteindelijk de traumahelicopter weer vertrok heb ik dat ook nog even gefilmd. Wat een wind en wat een stank der uitlaatgassen!
De resterende minuten heb ik opgevuld met opnames van een dag eerder, toen er iemand heel fraai op het carillon speelde.
De traumahelycoper is een helycopter die komt van het ziekenhuis in de stad Groningen. Als er ergens in de provincie een specialist met spoed nodig is kan dat zo binnen luttele minuten. Soms gaat het ook om patientenvervoer, of wellicht misschien medicatie of speciale apparatuur. Feit is wel dat hij zijn uren en kilometers moet maken.
Update: Ik ga niet achterhalen wat er aan de hand was met die persoon, ik vermoed dat die niet goed geworden was.
In de Torenstraat in Winschoten wordt deze winkel omgebouwd tot woning.
In Winschoten zijn meerdere chinezen, deze is al een tijdje niet meer open.
Dit is het laatste stukje kaas dat ik op de foto zet, ik blijf het wel eten natuurlijk.
Deze bomen in de Burgemeester Schonfeldsingel zijn niet meer, wegens rioolwerkzaamheden en later komen er weer nieuwe.
Marktplein Winschoten.
Het hek, waar dit spandoek aan hing, staat voor de ingang van de Marktpleinkerk om te voorkomen dat er tegen de deur aan, en onderdoor, geplast wordt door het uitgaanspubliek.
