Genoten

Vandaag reden we van Bunschoten naar Winschoten, en alhier aangekomen zeggen we: "We zijn weer thuis."

Foto`s van Bunschoten-SpakenbuRg

Bunschoten-Spakenburg is een plaats die ligt in de gemeente Bunschoten.

En sinds de jaren 80 klinkt er ook dit carrillon, omdat ze toen 600 jaar stadsrechten hadden.



De stadsrechten waren voor de stad Bunschoten, dat vastgegroeid is aan het dorp Spakenburg.



Bunschoten was van oorsprong een boerenstad, en Spakenburg een vissersdorp.



De nieuwbouwwijken zien er allemaal ongeveer hetzelfde uit en is dan ook één geheel, alleen de oude centrums verschillen.



Natuurlijk is Quandy ook mee, oplettende lezers weten dat, en mensen die dat echt willen weten en kunnen scrollen weten dat ook.



Bij de plaatselijke VVV ontving ik een folder met twee wandelroutes, de boerenroute liep ik gisteren en de vissersroute liep ik vandaag.



Ik begrijp werkelijk niet wat mensen tegen windmolens kunnen hebben, het is gratis kunst en nog nuttig ook.



Ik vind het vaak wel leuk als er een auto bij in beeld komt te staan, dan komen de verhoudingen beter over, en de auto zal verouderen en oude panden blijven altijd oude panden.



Het was prachtig mooi weer en dat mag wat mij betreft wel altijd zo blijven.



Tot zover, nu heeft u er weer tien gezien.

Een kijkje in SpakenbuRg en Bunschoten

Het is absurd om iemand een goede reis of fijne vakantie toe te wensen als die al reeds onderweg is, dat is net als een prettig weekeinde wensen terwijl het weekeinde al gaande is, of een goed nieuwjaar terwijl die al begonnen is.  Doe dat eens niet, en geniet van het leven.
Zoals bijvoorbeeld het bekijken van deze prachtige molen te Bunschoten.

Heel bijzonder in Bunschoten zijn de middeleeuwse stadsweiden, bedoeld voor stadsuitbreiding dat er op die plek nimmer gekomen is, en nu dus weilanden midden in de stad.



En dat ziet er dus zo uit, met daaromheen dus allemaal nieuwbouwwijken.



Maar ook prachtige statige gebouwen, zoals dit raadhuis.



Een dorpsstraat in een stad, hoogt ongebruikelijk, me dunkt.



Iemand met een kale kop heeft last van Edel, dat is meer haar om de zak dan op de schedel.



In sommige kunstwerken kan je heel wat zien, ik zie hier een schip in, als je goed kijkt.



Informatie neem ik ook altijd graag tot me, toch vergeet ik ook altijd weer veel.



Niet alles hoeft mooi te zijn, dat is dit dan ook niet.



Toch altijd fijn, welkom zijn.



En nu heeft u er weer tien gezien.

Update:  Dit logje is een vervolg op het logje van gisteren en het logje van morgen is weer een vervolg op vandaag, dus wie wil weten of Quandy mee is hoeft alleen maar even te scrollen.

De hemelvaaRtrReis van Winschoten naaR Bunschoten

Ik kom uit Winschoten en nam vorig jaar eens een kijkje in Linschoten
en nu ben ik neergestreken in Bunschoten.

Om hier te komen wilden we deze Deense vrachtwagen inhalen, dat wilde de bestuurder niet hebben en hij gaf zoveel gas bij dat inhalen niet lukte.

Uiteindelijk raakten we toch aan de wandel in Spakenburg, het noordelijk deel van Bunschoten-Spakenburg, gemeente Bunschoten.



En dan denk ik dat ik het zo goed weet, zetten ze er toch weer verwarring zaaiende bordjes neer.



In Spakenburg oppassen voor overstekende bediendes.



Spakenburg en Bunschoten zijn aan elkaar vast gebouwd, maar ze hebben wel twee kernen, te weten Spakenburg en Bunschoten.



Quandy is er ook bij.



En volgens mij heeft hij het wel naar zijn zin.



Bunschoten heeft stadsrechten.



Er zijn ook kerken in Bunschoten, en vast ook wel in Spakenburg.



De boel staat er weer strak bij voor de caravan.



En nu heeft u er weer tien gezien.

CultuuR op het eeRste bevRijdingsfestival van Winschoten

Ik was op de eerste bevrijdingsfestival van Winschoten in het Maintebos.

Er was een rechtsreekse radiouitzending bezig van de lokale omroep achterop het veldje en ik laat zien dat het nog niet heel druk is.
Dan wat liedjes van Kira Dekker.

Update: Lokale omroep is iets anders dan regionale omroep, ik zeg het maar even.

BevReidingsfestival Winschoten

Als ik wil dat ik tot acht mei de doden herdenk dan herdenk ik de doden tot acht mei, en als ik dat wil tot negen mei dan rek ik er nog een dagje bij, dat vind ik het mooie van mijn weblog.
Hier gaat alles zoals ik wil, in eigen tempo slentert mijn weblog achter mijn leven aan.
Het is geen online dagboek, het is geen fotolog, en soms ook wel, en momenteel doe ik veel met filmpjes.

Nooit eerder was er in Winschoten een bevrijdingsfestival, dit was de eerste editie.

Het geheel duurde van tien uur in de ochtend tot ver na elf uur in de avond, en ik was daar al die tijd.
Helaas was de lokatie niet het Marktplein, maar het Maintebos, ver weg van de kroegjes, eettentjes en het winkelend publiek.
Nu waren daar ook voldoende eet en drinkgelegenheden, en het is natuurlijk een prachtige lokatie.
Daar werden in het verleden al eens een aantal Sodom Metal festivals georganiseerd.

Ik was op de fiets en kon helemaal doorrijden tot de boom naar keuze waar ik hem bij kon zetten zodat ik er goed de zicht op kon houden.
De locoburgemeester was met haar toespraak bezig en ik zag het orkest De Harmonie al klaarzitten.
Waarom dat nou allemaal in die warme tent moest en niet gewoon op het gereedstaande grote podium is me niet duidelijk geworden.

1: Het Wilhelmus door De Harmonie.
2: Roelof van der Velde en Betsie Beishuizen zingen Stel je eens voor.
3: En ik sluit af met een stukje De Harmonie.

AlweeR een filmpje van de heRdenking in Winschoten

Op 4 mei ben ik meegeweest met de stille tocht en dodenherdenking te Winschoten, en ik filmde dat het een lieve lust was.
En dan ga ik thuis al die stukjes knippen en plakken.
Het bleek wel erg veel materiaal, maar ik heb er toch nog drie filmpjes van weten te maken.

Deel 1 was vanaf in de Marktpleinkerk tot we bijna aankwamen op het Zuiderveen.
Deel 2 was één opname van 11 minuten, van voor, tijdens en na de stilte.
En deel 3 is dan wat restmateriaal dat voor mij interessanter is dan voor u.

We herdachten wat we wilden herdenken, alle oorlogslachtoffers die gevallen zijn voor onze vrijheid, maar we missen zeker onze onlangs ontvallen burgemeester, en ook dat werd gememoreerd.

Voor degene die niet kijken wil, alhier de tekst:

1: stukje van de stille tocht, ik filmde een aantal halfstokhangende vlaggen.
2: stukje van de koraalmuziek die gespeeld werd tekens als er een bloemstuk gelegd werd.
3: stukje toespraak van de loco burgemeester, met de overvliegende mustang.
4: stukje toespraak van de jood van Winschoten.
5: stukje van de seremoniemeester.
6: stukje van gedichten door kinderen.
7: stukje stille tocht terug naar het Marktplein, met schitterende voortuinen.

Zonnige dodenheRdenking Winschoten 2018

Gisteren kon u zien hoe mijn stille tocht vergaan was van het Marktplein tot aan het monument aan het Zuiderveen te Winschoten, alwaar elk jaar de volgende plechtigheid plaatsvindt:

De vraag van vandaag: Waar was u toen u de twee minuten stilte beleefde?