Dan nu de laatste restjes film van het spektakel rond de bevrijding van Winschoten. De stad heeft een groot deel van zijn inwoners verloren in die bange jaren. Herdenken kunnen ze hier wel, en monumenten is ook altijd plek voor.
Nu werd het voor het eerst op deze manier gevierd:
1: Ik volg een soldaat door de menigte en zoom dan uit voor het totaalplaatje en zwier langs de kerk naar de toren.
2: motoren over het Marktplein, ze rijden langs de oldtimers, en ik zoom weer uit en toon de toren. 3: Nu zoom ik in, maar een achteruitrijdende legerwagen en wat soldaten.
4: Na de voorstelling werden er snoepjes in het publiek gesmeten. 5: Na afloop van de voorsteling weerklonk er afgrijselijke saaie muziek uit zeer luide luidsprekers.
6: Uitzicht vanaf `d Olle Witte, zie het podium in de Langestraat en de drie schitterende molens in rouwstand, vanwege het overlijden van de burgemeester.
7: De Nederlande vlag van d`Olle Witte hangt halfstok en op het podium in de Langestaat spelen ze lustig door.
8: Beneden in de Langestraat, op weg naar het podium. 9: Een gedeelte van het optreden van Sgt. Wilson's Army Show 10: Nog een gedeelte van het optreden van de Sgt. Wilson's Army Show.
11: De zoon van Tula voor het stadhuis, alsmede de bloemenzee voor en het portret van de burgemeester. 12: Een legerwagen rijdt achter op de vrachtwagen. 13: De wagen rijdt weg en ik laat zien wat nog even blijft.
14: Als er een oldtimer wil vertekken is ineens mijn accu leeg.
Update: De wieken van de molens stonden wel in rouwstand.
Om één uur had ik de eerste voorstelling gezien, en toen stonden de Duitsers voor. Zouden de Belgen, de Canadezen en de Polen ze nu om drie uur wel kunnen verslaan?
Dit keer was ik zeer vroegtijdig voor tegen het hek gaan staan, want steeds zo`n kale kop in beeld lijdt ook maar af. Ondertussen was er een soldaat die vertelde over de strijd om Winschoten, die zeer heftig was.
Nu ik vooraan stond begreep ik het beter en kon ik er helemaal in opgaan. In werkelijkheid is allemaal nog veel indrukwekkender dan zo op beeld, en de knallen waren de hardste die ik ooit gehoord heb.
Winschoten vierde zijn bevrijding van 15 april 1945 op zaterdag 14 april 2018. 70 re-enacters hielden een mock battle, dat is een schijngevecht. En na afloop van het eerste gevecht kon men het plein weer op, en de boel eens van naderbij gekijken.
En in de Langestraat trad de hele middag Sgt. Wilson's Army Show op, heerlijke luchtigheid, met muziek uit de jaren 40 en 50.
Werderom een filmje, nu met delen van de nagespeelde bevrijding van Winschoten, op het Marktplein.
Te beginnen met marcherende soldaten in de Langestraat, ik kwam ze tegen toen ik net terugliep van een expositie van de Stichting Oud Winschoten in De Klinker. Daarna een legerwagen dat net van de trailer rijdt. Vervolgens zie ik nog een legervoertuig aankomen. RTVNoord kwam ook langs. Dan zoom ik eens in op een kerel die bovenop de sportschool staat te filmen, en ik zoom ook weer uit. Een vrachtwagen, achteruit rijdend, altijd spannend. Dan de minuut lawaai voor de overleden burgemeester, dat past beter bij hem dan een minuut stilte.
Daarna van een betere plek waar u mooi de gesprekken van de medekijkers kan meeluisteren. Er werd loeihard geknald en het ziet er allemaal heel erg levensecht uit.
Re-enactment, muziek, oude legervoertuigen en een expositie zijn de ingrediënten van een nieuw evenement in Winschoten. Op zaterdag 14 april werd de bevrijding van de stad op 15 april 1945 gevierd. Van 10.00 - 17.00 uur stond het centrum volledig in teken van deze feestelijke gebeurtenis. Met als hoogtepunt op het Marktplein om 13.00 uur en 15.00 uur een Mock Battle. (schijngevecht)
(In overleg met de familie van de overleden burgemeester en de gemeente is besloten om dit geplande evenement door te laten gaan, hij zou niet anders gewild hebben)
Ik doe dus geen verslag van de dag, ik doe een verslag van hoe mijn dag was, wat ik zag, wat ik opmerkte, mijn visie, allemaal op film, vandaag het eerste deel:
U ziet eerst een politiewagen voorbij rijden en allemaal uit Jiskefet gestapt lijkende Duitse soldaten dranghekken plaatsen en er lopen ook wat Belgen, Polen en Canadezen tussen. Vervolgens een legervoertuig en ik zoom in op de wappende Britse rode vlag en dan komt de volgende aanhangwagen er ook alweer aan. Dan twee legervoertuigen waarbij eerst de ene achter de kerk verdwijnt gevolgd door die andere, en er staat ook al een rijtje oldtimers en daar hebben we de eerste wagen weer. Weer een net aangekomen voertuig en ik tuur wat over het plein. Ik zie nog net een rij soldaten lopen aan de voorzijde van de kerk. En daar hebben we de soldaten weer nu aan de achterzijde van de kerk, en er rijdt ook een Duitser op een bromfiets rond. Een jeep, de toren, de duif. Weer Duitse soldaten met een schreeuwende kerel er bij, kerk, toren. Ik volg even de jeep. Wat drukte, wat sfeer. Nu ben ik beneden en sta achter een rij soldaten dat luistert naar een trompetter, ik zoom in op het plaatsnaambord. Nu sta ik voor de soldaten en de trompetter speelt nog wat en dan is het ineens afgelopen.
Daarna toon ik een vogel die graag op mijn balkondeur zit. U ziet hoe ik hem weer vrij laat vliegen. Daarna laat ik de Winschoter Toren d`Olle Witte zien en ik zoom even in op zijn paard.
Die vogel lijkt mij een duif, en hij heeft een ring. Het is geen grijze duif.
Ik kan hem wel pakken en dan lezen wat er op de ring staat en dan wat gaan uitzoeken op internet. Want hij keert steeds terug.
Maar aan de andere kant, laat hem lekker.
Update: Degene die bepaalt dat hij de beste burgemeester van Nederland was ben ik, want hij was mijn burgemeester en dit is mijn weblog met mijn mening.
Ik heb hier nog wat stukjes film achter elkaar gezet tot dit geheel:
Het begint met de hefschroefvliegtuig die boven de stad cirkelde om de wielrensters te filmen voor de uitzending. Vervolgens dat ik in Kromme Elleboog liep en een stoet wielrenners voorbij zag komen. Quandy in een sloot en hoe hij er uit klauterd. Dan een stoet wielrenners vlak voor mijn neus, en een heleboel auto`s er achteraan. En ik sluit af met een voorbij razende ziekenwagen die ik zag maar vooral hoorden toen ik wandelde in het Sterrebos.
