LaRs KoehooRn

De nieuwste van Lars Koehoorn is wederom een streling voor de oren, en het is ook erg fijn meekijken met de beelden.
Goed voor mijn Engels.



Ik vind het zeer geslaagd, en u?

Koning

De ‘grondwettelijke uitkering’ van koning Willem-Alexander bedraagt 902.000 euro (belastingvrij) in 2018.
Dat is 14.000 euro meer dan in 2017.

Máxima ontvangt 358.000 euro, wat 6.000 meer is dan een jaar eerder.

Beatrix ontvangt nog altijd 510.000 euro, 8.000 meer dan in 2017.

Daarnaast krijgt het drietal nog een onkostenvergoeding waarvan ze onder meer hun personeel moeten betalen.
Willem-Alexander ontvangt daarvoor 4,75 miljoen.
Máxima en Beatrix krijgen respectievelijk 618.000 en 1,5 miljoen euro.

In totaal geven we in 2018 42,3 miljoen euro uit aan het koningshuis, zo blijkt uit de Miljoenennota.

De buitenlandse handelsmissies van het koningspaar zijn niet voor niets, al is volslagen onduidelijk hoe groot het effect precies is.
Uit onderzoek van Regioplan uit 2011 blijkt dat ruim de helft van de ondervraagde bedrijven economisch voordeel heeft behaald uit de handelsmissies.
Twee derde van de bedrijven die er baat bij had, zegt dit te danken te hebben aan de contacten van Nederlandse bewindspersonen.

Het Koninklijk Huis wordt echter niet apart genoemd.

Ik vind dat als je zaken doet dat je dat dan eerlijk moet doen.
En daar passen geen sprookjesfiguren bij, ook niet als ze loeiduur zijn.

En dan te bedenken dat iemand die momenteel 65 wordt nog negen maanden moet wachten tot de AOW-uitkering, terwijl iedereen die nog ouder is het wel kreeg vanaf 65.
Dat is zo onrechtvaardig allemaal.

En wat deed Willem Alexander op Sint Maarten?
Alleen kijken, niks doneren, kom op zeg, geef ze één van je miljardjes, dan doe je eens wat goeds.

Update: Dat de president van Frankrijk nog veel duurder is maakt dit niet goed.

Je ziet maaR

Er zijn Odd Fellows in Winschoten, en ook Vrijmetselaars.

En Quandy is in Winschoten, en soms er ook wel eens buiten.



Onlangs was er weer de Run van Winschoten, een ultraloop van 100 kilometer.
Of 50 of 10.
En ik maakte deze foto omdat het zomaar voor het laatst zou kunnen zijn dat het ziekenhuis nog bereikbaar is tijdens de Run.



Volgend jaar waarschijnlijk echte betonblokken, nu werden de terroristen nog tegengehouden middels zandzakken.



Dat ziet er niet fraai uit, vrolijke plantenbakken had ik beter gevonden.



Blokletters en dan toch de eerste letter groter maken.



Ik kwam dit bordje ook tegen, dat staat er anders nooit.



Een bruggetje in het Sterrebos te Winschoten, Joost mag weten waarom.



Zomaar een huis in zomaar een straat.



Zij kwam naar hier en ik kwam naar haar.



En nu heeft u er weer tien gezien.

In PuRa Vida

Ik was aanwezig bij het openluchtconcert van het Noord Nederlands Orkest en maakte wat opnames.

Onderstaand nummer lijkt elk moment te kunnen beginnen maar het begint almaar niet en dan is het ineens afgelopen, en gelukkig maar want zo`n leuk nummer is het niet.

 

Als u weet hoe het heet mag u zeggen en of u het leuk vindt of niet mag u ook zeggen.

Hoe nu veRdeR?

Hier weer een filmpje van Zondag met Lubach dat mijn goedkeuring van dragen.

Hij laat zien hoe triest deze wereld is, met de nodige humor.

Zo zijn er alleen dit jaar al 225.000 dieren levend verbrand in Nederland...
Adriaan Straathof mag in Duitsland niks meer met enig dier, wegens dierenbeulerij, en mag in Nederland gewoon zijn gang gaan...

Een motie om de stalbranden terug te dringen werd verworpen door D66, SGP, CU, VVD en CDA...

Het Beter Leven keurmerk wordt uitgelegd, en het blijkt dat meer dan 80 procent van al het vlees geen enkele keurmerk heeft...




En omdat er niets aan gedaan wordt is er deze website, waar de stickers al vergeven zijn, maar nog wel te bekijken.

Genoten van het TelleRlikkeRfestival

Het was kleiner van opzet dan ooit, maar gratis en wat er was was goed ook.

Het Tellerlikkerfestival is van en in De Klinker om het nieuwe theaterseizoen in te luiden.

Ik was op vrijdagavond al naar Ellen ten Damme geweest.
Zaterdag ben ik er niet geweest, toen was het voor kinderen, en de zondag besloot ik om rond de klok van drie eens een kijkje te gaan nemen.

Volgens mij was Soulsation nog bezig en heb ik ook het begin van Blues Juice nog meegekregen, toen naar het podium van de Grote Zaal om te genieten van Wiranda Bloemhof, om vervolgens Acousticats te beluisteren.

Daarna kregen die ook nog een zanger, erg leuk.
Vervolgens schoot ik even weer naar de hal om eens te horen wat Band Slaif er van bakte, en toen het podium weer op voor het spel van Helge Slikker en Diederik Momden en Tim Knol.




En nu maar hopen dat het allemaal een beetje klopt, en anders probeer ik het kloppend te maken.

Filmpje van PuRa Vida

Wederom een lied waarvan ik geen idee heb van de titel, wie het weet mag het zeggen.




Ik laat u graag meegenieten, telkens wordt het een stukje donkerder.
En sfeervoller.

Een avondje theateR

Ik kende Ellen ten Damme, zoals de meeste van ons, van radio en tv.
Zeer onder de indruk was ik van de geheel gezongen film, De tranen van Maria Machita.
Zo onder de indruk dat ik de cd er van aanschafte.

En zo af en toe komt ze weer ergens opdraven, en als ik dan zo haar wikipedia doorlees herinner ik me er wel weer dingen van.

Ze trad al op tijdens de opening van De Klinker, daar was ik niet bij aanwezig, en ik nam me voor: als ze hier weer komt zal ik haar bezoeken.

En vrijdagavond was het dus zover.

Ze begint haar optreden zingend, ineens vanauit het niets, dus geen opkomst of niks.
Er zijn acht bandleden, violen en blaasintsument een drummer en gitaar en toetsen, en zij kunnen allen ook nog zingen.

En Ellen speelt viool, en Ellen danst en voornamelijk Ellen zingt.
Wat kan ze dat prachtig en wat is muziek uit Frankrijk en Duitsland toch fijn, een verademing in deze Amerikaanse wereld.
En ook fijn om al die instrumenten te horen en eens op de indiviuen te letten. wat maken ze er toch een prachtig geheel van.

En ineens is het pauze.
Al plassend zie ik altijd welke voorstellingen deze maand zijn.
Na de pauze gaat ze lekker verder en heel even lijkt er geen einde aan te komen, maar dat komt toch.

Ik zag in hun optreedlijst dat ze op eeste en tweede kerstdag optreden in Amsterdam.
De mensen die dan in de zaal hun kerstavond doorbrengen zien wat ik nu al zag, en dat is werkelijk overrompelend.

Na de voorstelling ga ik naar buiten en ik zie de taxi`s al klaarstaan.
Ik ga lopend naar huis.


En alhier de film De Tranen van Maria Machita uit 1991.

Lees verder