Dit beeld staat ergens in Winschoten, maar niet erg in het zicht en pal in het centrum.
Het staat voor de ingang van een gebouw wat daar ooit neergezet is, en jarenlang ook gebruikt is, als school.
En nu zullen er wel kunstenaars in huren of zo, weet ik ook niet allemaal precies.
In Winschoten staan een aantal etalages leeg. Dat is normaal, dat komt overal voor. Het staat leeg tot een nieuw bedrijf er in kruipt. En tot die tijd mag er dus kunst in staan, een project om leegstand minder pijnlijk te doen lijken.
Dit is eigenlijk een rotonde, maar draagt toch de naam plein.
Ja, ik keek er ook raar van op!
Ik neem aan dat de andere wieken er afgehaald zijn voor het onderhoud.
Geen idee wie die Jakob was en waarom dit een plein genoemd wordt. Feit is wel dat hier eens vijf flats stonden en nu nog drie, en op deze plek stond ook eens eentje.
Ik keek er zo raar van op, lopend door de winkelstraat met veelal kledingwinkels en dan ineens een subway, zomaar ergens in Winschoten.
Oke, klein beetje wazig, wellicht klein beetje bewogen wegens bibberkou, en ook al een klein beetje schemerig, en dan met die lichten aan binnen, dat gaf de doorslag tot het plaatsen.
jaja, welke foto is het nou waard om iets over te zeggen? En laat dat aub niet na.
U hoeft me niet te vertellen of u het kent of niet kent, ik wil gaarne uw mening weten.
Hollands Welvaren, een programma van Michiel van Erp, dus feelgood en mooi breed gefilmd.
Van Erp zag ik voor het eerst in beeld bij Villa Achterwerk, en verdween langzaam maar zeker naar achter de camera en dan meestal voor een VARA documentaire. En nu dit dus voor de VPRO.
Over de rijke welgestelde mensen in Nederland. Portretten van de diverse gepotreteerden, en dan gericht op hun persoonlijkheid en hun doen en laten. En niks over hoe ze zo rijk geworden en wat kopzorgen zijn of wat dan ook.
Het laat zien dat rijke mensen in hun eigen wereld leven, en daarin ook gewoon proberen om gelukkig te zijn.
U hoeft me niet te bedanken voor mijn tv tips, want soms worden de programma`s niet eens meer uitgezonden. En dan zou u teleurgesteld raken. Ik ben gewoon bezig met een overzicht maken van alle tv programma`s die ik volg, in volstrekt een niet nader te verklaren volgorde.
De Kunst Van Het Maken, is de opvolger van De Leugen Regeert. Een VARA tv programma over het reilen en zeilen in en van de media.
Ik vind de media erg interesant en word graag op de hoogte gehouden. Claudia de Breij presenteert het geheel, en dat vind ik ook wel een interesante dame.
Voorheen presenteerde ze ook al het één en ander en ze ging wat meer op richting amusement. En dit seizoen dus licht journalistiek.
Licht ja, want het programma duurt te kort. Gasten kunnen niet uitspreken, onderwerpen worden niet uitgediept. Het blijft een beetje ergens aan ruiken, en niet eens goed, en weer door. Want er moet ook nog een superkorte vage onduidelijke inhoudsloze reportage in, louter en alleen om het gesprek aan tafel irritant te doen afkappen.
En toch kijk ik, vanwege toch op de hoogte van de media, vanwege Claudia en vanwege toch kort. Maar aub geen Frits Wester meer en zeker geen Chaterine dikkedildokgeil meer, laat die bekende nederlanders vooral gaan zitten in al die andere babbelprogramma`s die daarvoor gemaakt worden.
De naam doet denken aan het vroegere toppop, ook op de AVRO, en ook over muziek. Toendertijd had elke omroep zijn eigen popprogramma, en gaandeweg de jaren is de popmuziek helemaal verdwenen van de vaderlandse buis.
En nu is er dus Toppop 3. Met AVRO dj Gerard Ekom als presentator, op zijn manier, met zijn kennis en zijn humor. En zijn liefde voor muziek.
Met live optredens, beetje babbelen over muziek, even door de hitparade heen vliegen en een beetje 3FM promoten, zo voelt dat tenminste. Ja, een zooi clips achter elkaar afspelen is niet meer van deze tijd, dit programma dus wel!
Shot on Location is een zesdelige filmprogramma waarin Tom Barman op zoek naar de verhalen achter een eigentijdse filmklassieker op de locatie, waar deze zich afspeelt en werd opgenomen. Met uiteenlopende betrokkenen uit verschillende disciplines haalt Barman ter plekke de herinneringen boven over de tijd, stad en cultuur waarin de film tot stand kwam.
De VPRO heeft iets met film. Ooit waren zij de eerste met een filmprogramma, en later deden de andere omroepen dat ook en dat werden dan meer mensen naar de bioscoop lokken programma`s met vooral reclame voor de speelfilms in de bioscopen.
De VPRO bleef echter de film als kunstwerk zien en behandelen en liet meer het licht schijnen over alle facetten. Tot het niet meer op tv mocht en ze naar internet verhuisden.
En nu opeens dit programma! Erg leuk. Ik leer wat meer over film en het komt allemaal zo lekker rustgevend over. Hoewel ik geen filmliefhebber ben en geen van de klasiekers ooit gezien heb heb ik dit nu in elk geval wel gezien.
En aan het begin hoor ik good old Lotje Ijzermans wat teksten voorlezen. Lotje draaide in de jaren 80 op radio 3 en ik was één van haar luisteraars. En de stem van Barman begeleidt de rest van het programma, en dat ervaar ik als prettig.
24 uur met, is een geniaal programma met Wilfried de Jong, en één gast. (meestal)
Het is met bekende Nederlanders, dus helemaal van deze tijd, maar toch beter dan de rest. Wilfried ontvangt zijn gast maar liefst 24 uur lang, in een studio die tevens een huiskamer en slaapkamer met keukentje is.
We zien er een klein uurtje van. Het begint om 12 uur smiddags met het binnenkomen van de gast, we zien en horen ze praten, eten, slapen en vooral lummelen. En de volgende middag om 12 uur schrikt men van de zoemer.
De kijker ziet steeds de tijd in beeld, zij hebben echter geen idee hoe laat het is. Ze moeten maar gokken wanneer het bedtijd is, soms best laat.
Er is sprake van diepgang, iets wat zeer zeldzaam is op de Nederlandse buis.
Vaak worden vooroordelen bevestigd, Gorden en Katja zijn inderdaad aanstellerige aandachtstrekkers en werkelijk een tikje dommig.| En andere gasten vallen soms weer heel erg mee, Albert en Willem.
En soms is het een kennismaking, wat mij betreft, omdat ik de bekende gast nog helemaal niet kende. En altijd leerzaam en vermakelijk. Zelden saai, en ook dat hoort bij het leven.
Soms vind ik het leuk om de titel van het filmpje zo te laten zoals die uit mijn fototoestel komt. Dat is dus geen domheid of luiheid, maar een hang naar oorspronkelijkheid.
Ik fietste van mijn ouderlijk naar mijn eigen huis, en filmde onderweg iets wat me wel een leuke route leek. De heenreis heb ik eerder gefilmd en zal ik later tonen.
Ja, bla bla bla, ga maar gewoon kijken, spring maar voorop en rij lekker met me mee!
Ik was op mijn werk, maandagmiddag, niet ver van de bouwput waar ze De Klinker aan het bouwen zijn. Plotseling hoor en zie ik een helicopter in de lucht, hij is geel, dus een traumahelicopter uit de stad Groningen, en dat wil zeggen dat er meer aan de hand is dan we hier zelf aankunnen.
Hij lande bij desbetreffende bouwput en het duurde erg lang voor die weer opsteeg. `sMiddags al op internet zag ik de berichten:
Winschoten – Op het bouwterrein van het nieuwe cultuurhuis in Winschoten is maandagmiddag een bouwvakker gewond geraakt. De bouwvakker (47) uit Nieuwe Pekela is door nog onbekende oorzaak onder een steunwand terecht gekomen. De traumaheli kwam ter plaatse om assistentie te verlenen. Het slachtoffer is met onbekende verwondingen per ambulance overgebracht naar het UMCG.
