Dit heeft heel lang tussen mijn favorieten gestaan, voor als ik eens tijd over had, of wat tijd moest doden.
Ik luister zelf al jaren niet meer naar het radioprogramma Met Het Oog Op Morgen. Een ooit door de VARA bedachte radioversie, en sinds jaar en dag uitgezonden door de NOS, voorloper van wat nu eiteindelijk nieuwsuur is gaan heten.
Ooit stopte de tv tussen 23 en 00 uur, en dan was er altijd nog de radio. Een uur met een overzicht van het nieuws van die dag, en een blik op morgen, dagelijks, horzizontaal, voorheen op radio1 en 2 tegelijk, en nu alleen via 1.
Nou ja, sinds 1992 is de VPRO er pal naast gaan zitten met een muziekprogramma op 3FM, luister ik niet meer naar Het Oog.
Toch deed het me deugd dat ze ook daar wel eens live muziek hebben, en dat netjes allemaal online hebben gezet.
Toen ik laatst snachts de slaap niet kon vatten, en het zo laat werd dat ik bang was me te gaan verslapen, stond ik op, zwengelde de laptop aan en genoot van een aantal van deze opnames.
Als iemand me dat vraagt leg ik het maar al te graag even uit. Hoe lang we thuis al internet hadden weet ik niet meer precies, ik weet wel dat ik dat inbellen niks vond en dat internet meer iets was van mijn broer. Op zich was ik wel geintereseerd, en dat begon pas echt in 2003.
Inbellen hoefde niet meer, en we hadden een tweede computer in de huiskamer. (nummer 1 op mijn broers kamer, vanzelfsprekend)
Ik werd tijdelijk winterwerkloos en de VPRO en Wim de Bie deden meer en meer aan internet. Dus toen ging ik in de ochtenduren wel eens eventjes kijken. Uurtje per dag.
Daarna eten, boodschapje, wandelen, kippen, koffie, radio luisteren enzovoort.
Toen besloot mijn broer dat hij het huis uit ging. En ik kon kiezen, internet behouden, of opzeggen? Ik koos het laatste en nam een eigen computer en ging dagelijks het web op.
Ik ontdekte meer en meer en kwam op een dag bij een website over cultuur. Cultonline, of zo, en aldaar bij de links zag ik Sudesh.
Een weblog. Leuke korte, rare stukjes, recht uit het hart!
En, er kon op gereageerd worden! En dat deed iemand onder de naam René. De naam was aanklikbaar en ik kwam op een ander weblog!
Wat leuk zeg! En men leest elkaar, men kent elkaar, men is geintereseerd in elkaar, men begrijpt elkaar en men reageert op elkaar!
Leuk, ik hoefde zelf geen weblog, nee, zeg, stel je voor, haha. Maar her en der een reactie plaatsen, dat vond ik leuk.
Toen al reeds bedacht ik RenéSmurf, want achternaam hoeft niet en René bestond al.
Op een dag, op de website van Rene, Renesite, stond een link naar KANTOOR. En KANTOOR was bedacht door Marmod, een andere weblogster, en op kantoor kon alles en iedereen meedoen, alleen even aanmelden en klaar! KANTOOR was een weblog voor en door allemaal webloggers die speelden dat ze samen op kantoor zaten.
Ha, leuk, mij werd uitdrukkelijk gevraagd mee te doen. En we msnden en zo. En ik mocht een gastloggen toen de broer van René, Mark op schoolkamp ging.
Gastloggen is iemand anders laten loggen, voor de leuk, of bijvoorbeeld als men op vakantie is.
Dus naast loggen op KANTOOR nu dus gastlogjes op DJ-Mark.nl
Iemand van kantoor, ene Ronald, of Roland, maakte een gratis blogspotsite voor me aan. Leuk zeg, een eigen weblog! Ha, na Mark zijn reis begon ik op eigen log, en al snel groeide mijn populairiteit!
Ik bleef vrienden met Mark en René en zij hielpen me met een eigen domein. Zo werd Renesmurf.nl dus geboren.
Ja, en dan vertel ik dat en overdenk ik het eens. En dan besef ik dat dit niet het antwoord is op de vraag. Dit is hoe het ontstaan is, en niet het waarom.
Behalve veel VPRO kijk ik ook wel eens wat anders. En de KRO heeft wat anders, Het Scheap in Mokum. Opvloger van Spaanse Scheap en uiteindelijk van die met die vijf poten.
Het komt wat Ronflonflonnerig over, dat wil zeggen: met duidelijke types en karakters, en zo enorm over de top dat dat juist het charme is.
Neem bijvoorbeeld dit, een onovertroffen clip van een onovertroffen artiest. Echt dat je zegt, iedereen afblijven met de handen, dit is daar te meesterlijk voor!
En dan doen ze het toch, ondergedompeld in die heerlijke hollandse kneuterigheid. Genieten, aan deze kant van de plas.
Eén der hoofdrolspeelsters, opoe schitterde in haar rol en die rol overleed vorig seizoen. Ze keerde dit seizoen gewoon doodleuk terug en wel in de gedaante van geestverschijning! Want in deze serie kan dat allemaal, en doen ze het ook nog!
'curieuzeneuzemosterdpot' heeft de volgende reactie geplaatst:
wat ik mij nu afvraag;
word je een gelukkiger mens als deze vragen beantwoord worden?
Ja. Ja, ik geloof dat wel. Ik geloof dat, als er vragen bij mensen opborrelen, en laat ik het in mijn geval voor mezelfsprekend houden, dan het volgende:
Als er een vraag mij me opkomt, die me niet meer los laat, dan ben ik zeer benieuwd naar het antwoord. En ik geef toe, soms is de vraag boeiender dan een antwoord kan zijn.
Maar toch, waarom beveelt Wia die studio aan? En waarom moeten wij dat weten? Of is het daadwerkelijk zo doorzichtig, die reclame?
Ja, ik ben oprecht benieuwd naar de antwoorden, en ook hoe alles werkt en zo. En of ik daar al dan niet gelukkiger van zou worden? Ik denk het wel.
Maar zeker weten, nee, dat nooit. En ben jij/is u gelukkiger geworden met dit antwoord?
Ik moest er laatst nog even aan denken en vandaar dus:
Ooit zat er bij de VPRO gids een handig afneembare tegenscript tegen. Lachen, en met een flinke kern van waarheid.
Het heeft een tijdje bij de telefoon gelegen, maar is nooit gebruikt. Zoveel werden we niet gebeld, en "nee, geen interesse" en de hoorn op de haak smijten voldeed ook prima.
En tegenwoordig met dat belmenietregeister belt er niemand meer.
Toch leuk, even terugkijken, en beseffen hoe bijzonder irritant dat toch kon zijn.
