Januari 2013 hoort bij deze nu definitief tot het verleden. Zoals alles in het leven voorbij gaat, net als het leven zelf overigens, is ook januari 2013 voorbij.
Voor mij was het een hele bijzondere maand. In deze maand verliet ik het ouderlijk huis en ging ik op mezelf wonen. Dat gevoel heb ik nog niet helemaal, maar het went al wel behoorlijk.
Eerlijk gezegd valt het tot nu toe allemaal wel mee. Boodschappen binnenhalen gaat lekker, het vuilnis en het oud papier alsmede het glaswerk werk ik altijd netjes en snel weg. Dat ga ik volhouden. Stofzuigen gaat ook prima, met mijn apparaat, en de media komt tot me precies zoals ik het wil.
De rekeningen betalen gaat allemaal automatisch en verloopt volgens plan. En morgen/vandaag is het februari.
Toen ik dit appartement kocht mocht ik het bed houden. Nou ja, de bodem en de omkanten dan. Het bed is, zo leerde ik, een boxspring.
Ik hield dat ding, maar schafte wel allemaal spiksplinternieuw toebehoren aan. Zoals een matras, denkens, dekbedhoezen, een kussen, twee kussenslopen, twee moltons, twee dekbedovetrekken en nog een antislipmat.
Dat was het geloof ik allemaal wel, misschien nog iets vergeten, ik weet het ook niet precies. Ik ben geen beddenexperd, de meneer die me het spul verkocht echter wel.
En hij beval aan om het geheel eens per week te wassen. Ja, maar daar heb ik dus weinig trek in. Misschien ben ik wel een viespeuk, maar misschien valt dat ook wel mee.
Ik ben van plan om elke eerste van de maand het geheel te wassen. Vandaag dus. En aankomende nacht slaap ik dus in een lekker fris bed.
Nu mijn vraag aan u, hoe vaak verschoont u uw beddegoed?
Sinds ik hier woon heb ik een krantloos bestaan, en dat is nog even wennen! Niet meer van de mat rapen, maar zelf goed het nieuws op internet in de gaten houden!
Afgelopen zaterdag was de laatste winterdag, met sneeuw en schaatsende mensen en koudheid. Zondag zou de dooi invallen en zou het gevaarlijk worden op het ijs.
Ik was nog helemaal niet op het ijs geweest, en een zondagse wandeling op het Oldambtmeer met Quandy zat er dus ook niet in. Elke dag even wandelen in het donkere Sterrebos echter wel, na het eten bij mijn ouders, waar hij woont, maken we even ons rondje.
En toen het die zaterdag de laatste vrieskoude dag zou zijn besloot ik tijdens onze tocht dat we wel even over de vijver in het Sterrebos zouden kunnen gaan lopen, en aldus geschiedde.
Jaja, wij hebben over het ijs gelopen, we hebben dus ook deze winter meegemaakt! Dat wilde ik thuis even vertellen en dat deed ik dus ook.
'Albert y Mara fotoblog' heeft de volgende reactie geplaatst:
Hartelijk dank voor deze log. Ik wil nog steeds een keer deze lijn met de trein berijden.
Heb de link 'Wiederline' bewaard onder mijn item 'Spoorse Zaken'.
Als het in het voorjaar beter weer is misschien. VRAAGJE: Kan ons Hotel Restaurant Royal York in Winschoten aanbevelen voor twee nachten?
Spoorse groeten Albert
Ja natuurlijk! Ik bedoel, ik heb nog nooit in een hotel in Winschoten geslapen, dus ik heb geen flauw idee. Mail hun maar, maar goed, je wilt mijn aanbeveling, en ik beveel alles van harte aan. Er zijn wel meer hotels, en die beveel ik ook allemaal van harte aan. Zonder dat ik daar ooit een kamer van binnen gezien heb, zo ben ik. Het is Winschoten dus het zal wel goed zijn.
En als het achteraf toch niet zo blijkt te zijn, jammer dan, ik blijf het aanbevelen, want zo ben ik. Dan volgt nu een lijst met alle hotels in Winschoten, let wel, er zijn andere manieren om te overnachten, ik beperk me hier dus tot de hotels:
Het spijt me zeer, maar dat allert gaat er bij mij niet in. Nu heb ik sowieso al geen mobiel, laat staan dat ik me aan zou melden bij wat dan ook. Maar zo`n idiote naamgeving is voor mij wel een doorslaggevende reden om daar vooral niet aan mee te doen. En dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Het komt zelden voor dat ik een fimpje zie die precies mijn gedachten volgt! Meestal is het zo dat dingen redelijk voorspelbaar zijn en dan hoop ik dat het net even andes gaat dan ik vrees, en wat ik vrees komt dan ook meestal wel uit.
Maar alhier dacht ik tijdens het kijken, man, doe dit en dat, en warrempel, de man doet ook dit en dat! Precies wat ik het enige juiste vond, en vind.
Elke dinsdag ga ik even langs het in aanbouw zijnde cultuurhuis De Klinker, en omdat ik er momenteel langs kom op weg naar mijn werk maakte ik hedenochtend al deze dichtbijfoto.
Om vervolgens op de terugreis het van een afstandje aan te zien.
En waar dit bouwproject zich bevindt is u inmiddels vast wel duidelijk.
Winschoten ligt midden tussen de uitgestrekte en ingepolderde velden. Het waait er altijd en het is dan ook niet verwonderlijk dat Winschoten een echte molenstad is. In hoogtijdagen stonden er 13 molens, nu zijn er nog drie over. Alle drie gerestaureerd en te vinden in het centrum. Korenmolen Edens is de oudste en naast de molens is de belangrijkste bezienswaardigheid in Winschoten het Rosarium. Het rozenpaviljoen is de showroom van de Groningse rozenkwekers. Deze streek is ’s werelds grootste kweekcentrum voor onderstammen en in het rosarium zijn 320 verschillende soorten te bewonderen!
Over Winschoten…
Winschoten is geen dorp maar een stad. Het kreeg in 1825 stadsrechten. Mede dankzij de grote gemeenschap joden werd het een echte handelsstad. De joden gaven de Winschoters ook hun bijnaam. Zij vonden dat hun stadsgenoten er maar losse zeden op na hielden en noemden hen Sodommers of gekscherend Tellerlikkers.
Bovenstaande tekst is niet van mijn hand, dat copieerde ik van de website over de spoorlijn tussen Groningen en Leer en andersom, en die lijn heet Wiederline <=website.
En dan hebben ze op die site dus allemaal informatie over de plaatsen waar de trein stopt. En dan bedenkt iemand dat het in Winschoten altijd waait.
Wat een lulkoek zeg! Ja, op het station waait het altijd, omdat daar nogal een open vlakte is, maar in de stad zelf, nooit wind. Kom op zeg.
En de bijnaam Tellerlikkers komt niet vanwege de losse zeden, maar omdat we alhier al van borden aten terwijl men in de omgeving rechtsreeks uit de pan at, en ze keken maar vreemd op naar al die rare stadse fratsen. De joden zijn overigens verdwenen... Mja, om die punten nou op te noemen om toersiten te trekken?
Naast Tellelikkers voor de Winschoters wordt de stad zelf naast Sodom ook nog wel Molenstad of Rozenstad genoemd.
Ach ja, verder geen kritiek, de molens staan er en de rozen bloeien soms en voor de rest is het gewoon een stadje als alle anderen, maar dan toch weer net even anders, zoals ook alle andere. En dat de kinderboerderij uitgeroepen is tot uitje van het noorden en dat het stadspark zeer ruim en de moeite waard is had er ook wel bij gemogen.
Het thema 'Verval' was de opdracht van de activiteitencommissie van de fotoclub AFV Daguerre. Waarom de circa twintig Daguerre-fotografen op 26 januari 2013 in Winschoten werden losgelaten ????? Het werd mij al snel duidelijk en het zal u ook zo vergaan na het bekijken van de fotogalerie die aan dit bericht is gekoppeld.Om de sfeer van het negativisme te doorbreken heb ik naast het dicht getimmerde spul, het bladderwerk, het achterstallig onderhoud, de kapotte hemelwaterafvoeren en verwaarloosde panden ook enkele nieuwere panden en wat stadsbeelden met Winschoters op de korrel genomen. Tijdens de fotowandeling zijn wij meerdere keren aangesproken door Winschoters "Waarom al die fotografen in de binnenstad aanwezig waren".
Boven de streep zijn niet mijn woorden, ik kwam ze tegen op de twitter.
Ik heb de fotoreportage eens bekenen en herken het allemaal wel. Ik zou die foto`s morgen ook kunnen maken. Natuurlijk is het overgrote deel netjes en verzorgd, maar inderdaad, her en der is wat leegstand en verpaupering.
En ik vraag me af, is dat niet in elke stad zo? Is het niet overal lelijk en mooi naast elkaar? Of loopt het hier echt de spuigaten uit en ben ik er zo aan gewend dat ik het niet meer zie?
Nou ja, er is in elk geval werk genoeg te doen, nu is het wachten op de opdrachtgevers! Hoe dan ook, deze foto`s zijn goed gelukt, afbeeldingen van andere deelnemers ben ik nog niet tegengekomen.
