Dit is best wel heel erg triest nieuws, in het jaar dat de radio honderd jaar bestaat:
Netto omzet radioreclame stijgt 6% in tweede kwartaal 2019 In het tweede kwartaal is de radioreclamemarkt wederom fors gegroeid. De netto omzet is met 3,14 miljoen euro (+6%) toegenomen ten opzichte van een jaar eerder. De totale bestedingen komen uit op 54,7 miljoen euro. Het RAB (Radio Advies Bureau) publiceerde de netto radioreclame-omzet van het tweede kwartaal in 2019.
Zowel spot als non-spot in de lift
De spotreclameomzet stijgt met ruim twee miljoen naar 50,7 miljoen euro. Adverteerders investeren maar liefst 45% meer in branded content campagnes. De non-spotbestedingen zijn 3,6 miljoen euro, een toename van 1,1 miljoen euro ten opzichte van 2018.
Triest nieuws omdat dat inhoudt dat de huidige radio dus kennelijk aanslaat. En dat is nou net de radio die ik niet wil, die voorspelbaarheid, die saaiheid.
En dat ,,branded content campagnes" houdt mijns inziens in dat bedrijven dan de inhoud gaan bepalen om de luisteraar te hersenspoelen. Nou ja, ik hou het werkdagelijks maar zoveel mogelijk en als het even kan op Arbeidsvitaminen, en voor de rest hoef ik al die voorspelbare meuk niet.
Ik vind het wel even weer tijd voor een liedje. Natuurlijk wel een merkwaardig liedje, anders is het niet leuk.
Jiskefet was ooit een televisieprogramma van drie heren, en soms met gastacteurs, en ze maakten ook liedjes, die verschenen op cd`s en staan tegenwoordig op Youtube, zo ook deze:
Dit muziekje hoorde bij een zeer trage in de Duitse taal opgenomen serie, Tampert, onderdeel van Jiskefet, en dit verscheen zo als nummer op de cd. En elke vakantie kwam het op de cassetteband die ik daarvan gemaakt heb weer meerdere malen onder andere in de auto voorbij.
Het Rozenfestival in het Rosarium in het Stadspark van Winschoten.
De zaterdag heeft u reeds gezien, en was deels verregend, de zondag was iets beter. Ondertussen was er dit weekeinde ook het beachvolleybaltoerooi op het Marktplein.
Rozenfestival en beachvolleybaltoernooi op het Marktplein.
Dit filmpje begint toen ik op het Rozenfestival was en Kira net aan een nieuw liedje was begonnen, en ik laat de rozen zien, ze staan in volle bloei. Daarna laat ik nog even een stukje horen vanaf het bankje waar ik zat en zie de mooie rozenstruik er tussen toch schitteren.
Er komen tussendoor ook teksten in beeld, die heb ik gehaald van de website van het Rozenfestival, en dan hoef ik het hier niet te zeggen. Er komen ook wat gedichten voorbij en de zingende hamburgerbakker ook.
De zanger die niet van hier is maar toch naar hier kwam trok niet echt publiek, maar het weer was er ook niet echt naar. Ik ging nu heel ver van het podium zitten, zodat ik mooi overzicht had. En toen maar weer op hetzelfde bankje als eerst, zodat de rozenstruik er voor staat te schitteren. Daarna besloot ik om gebruik te maken van de rust in het park, ik wandelde op mijn gemak tussen de rozenstruiken door, terwijl de zanger lekker bezig was.
Daarna heb ik ook nog een uurtje op het Marktplein gezeten, ze waren hier aan het beachvolleyballen, en ik snap er niks van, maar toch leuk om te kijken, en te luisteren naar de mooie muziek er bij. En zie het dambord waar soms ook echt op gedamt wordt, maar nu dus niet.
Zaterdag 6 juli 2019, de eerste dag van het beachvolleybaltoernooi op het Marktplein en de eerste dag van het Rozenfestival in het Rosarium in het Stadspark in Winschoten.
Beide evenementen bieden vermaak en trekken publiek. Natuurlijk mag de Rozenstad blij zijn met zijn Rosarium en dat mag gevierd worden middels een Rozenfestival op de lokatie tussen de rozen.
Zaterdagmiddag om 2 uur zou er een nieuwe roos en plaqette onthuld worden bij het monumentje voor Hetty Hillesum, die als kind woonde in de Oranjestraat.
Omdat het regende kwam ik iets later, ze waren toch reeds begonnen en gingen ongestoord verder.
Het zingen was wel leuk, de plechtigheden een beetje knullig maar ach, dat hoort. De stadsdichter kwam met een wel heel lang gedicht, ik vond het lastig om mijn gedachtes er bij te houden.
Ik besloot om terug naar huis te gaan en kwam weer langs de beachvolleyballers, die ook ongestoord door waren gegaan. De afstand tot de Oranjestraat is ver genoeg dat de geluiden daar niet meer te horen zijn.
Daarna leek het toch droog te blijven en storte ik me op het Rozenfestival.
Kinderen van de muziekschool lieten horen wat ze konden in de Grote Zaal van De Klinker te Winschoten.
En ik was daar natuurlijk speciaal voor mijn nichtjes, en dat heb ik al laten zien, dit zijn de restdeeltjes. Een videomontage daarvan volgt nog, zei ik toen, en dat is het filmpje hierboven dus. En het begint eerst met vogeltjes en een blaffende Quandy sluit het af.
De zevende editie van Vita Nova locatietheater vond zondag plaats. Het begin en eindpunt was Grand café Carambole in Winschoten. De bezoekers werden verdeeld in drie groepen, die langs drie locaties gingen. Hier kregen ze drie korte stukken te zien. Het Thema dit jaar was ‘Waanzinnig gelukkig’. De stukken waren ‘Het apenpootje (absurd), Blauw licht (drama) en Grand dessert (zwarte comedy). Carambole is elk jaar één van de locaties; de andere locaties zijn voor de bezoekers tot het laatste moment een verrassing. Dit jaar werd door de toneelvereniging ook opgetreden in Halte Democratie en De Ondernemersfactory.
En het is altijd een waar genoegen om mee te mogen lopen. In het filmpje film ik ook nog even voor de bezoekersingang van het gemeentehuis en de puinhopen van de voormalige bibliotheek en die schitterende bloemenpracht op mijn balkon.
Het eerste stuk wat ik zag was in het cafe, dat scheelde dus meteen al, hoefden we daar niet nog een keer naar toe. Als tweede in Halte Democratie, alwaar ook de gemeenteraadsvergaderingen gehouden worden, en de Ondernemersfactory, waar ik ook nog nooit geweest was.
Ik vind het altijd een leuk idee als een stuk begint, dat er op dat moment op de twee andere plekken twee andere stukken beginnen, en zij gaan zien wat ik nu ga zien, of hebben het reeds gezien. De kwaliteit was ook dit jaar weer zeer uitstekend, ze verdienen wel nog iets meer publiek. Nu merkte ik pas bij het applaus dat ons groepje wat karig was.
