Op Valentijnsdag denk ik altijd de hele dag aan Ischa Meijer. Hij stierf namelijk op zijn 52e verjaardag, en dat viel op deze datum.
Ik vind Ischa Meijer de beste radiointerviewer van Nederland. Hij deed eerst altijd zijn VPRO radioprogramma op dinsdag, maar toen dat verhuisde naar de zondagmiddag miste ik geen seconde meer. Hij voerde gesprekken vanuit een bovenzaaltje van een Amsterdams cafe, en Ischa was duidelijk de baas. Hij liet niemand uitspreken, schroomde niet om zijn mening te geven en bepaalde zelf hoe lang de gesprekken duurden. En zijn eigen bandje verzorgde de muziek en als hij zong zelf ook elke week een lied.
Helaas lonkte de televisie, en hij kreeg het eerste praatprogramma van Nederland dat meerdere keren in de week op de buis kwam, maar wel de commerciele buis. En in die tijd keek ik nog wel eens commerciele televisie, en hij bleef de beste interviewer, maar zo goed en overweldigend als op de radio zou het nooit meer worden. Dat komt vast ook omdat zijn radioprogramma een onderdeel van was van een totaalprogramma, van 12 tot 19 uur, en rechtsreeks.
Het VPRO radiopraatprogramma werd overgenomen door Goedele Liekens, en niet veel later verdween zefls de hele VPRO van radio 2.
Toen de VPRO van radio 2 af ging kregen ze zendtijd op de late avond op radio 5. En op de dindagdagavond van 22 tot 23 uur zou Ischa Meijer terugkeren met een rechtsreeks praatprogramma op de radio, met publiek, vanuit Amsterdam. En net op die dag, nota bene zijn verjaardag, overleed hij, hartstilstand.
Ik weet nog dat ik in die tijd ook altijd luisterde naar Rinkeldekinkel met Jeroen van Inkel en de Avondspits met Frits Spits, en Jeroen memoreerde het nog even, bij Frits heb ik dat gemist.
En in plaats van zijn terugkeerfeestje op de radio werd het een herdenkingsprogramma. Zo hard kan het leven zijn.
En daar denk ik elke valentijnsdag toch weer aan. En ik kijk even naar een stukje van Zomergasten.
Iedere zichzelfrespecterende stad heeft natuurlijk een Rembrandtlaan en een Vincent van Goghlaan, zo ook Winschoten.
En deze foto`s zijn van een kunstproject van het Van Goghmuseum te Amsterdam.
Vincent van Gogh schreef veel brieven, daarvan zijn veel bewaard, en online gezet, en bezoekers van die website konden hun favoriete citaat doorgeven en die van Tom uit Utrecht schijnt op de stoep van de Vincent van Goghlaan in Winschoten.
En van een afstandje ziet dat er zo uit.
En hier hangt een apparaat dat de citaat op de grond schijnt.
Aan de lantaarpaal een bordje met het citaat en uitleg er bij, met op de achtergrond de Van Goghstate te Winschoten.
En ik liet het nog even over mijn fiets schijnen.
Voor een duidelijker afbeelding en waar de andere citaten zich bevinden in Nederland, zie deze website.
Het absurde idee alleen al dat een land dat gewoon binnen Europa ligt er uit wil stappen. Het doel van de Europese Unie is samenwerken en nooit meer oorlog, en als het je daar niet zint moet je daar zijn, en niet er uit stappen.
Ik snap dus niet dat de mensen in Groot Britanie eerst mochten kiezen of ze er uit wilden, en dat hun regering daarna pas met een plan van aanpak komt. En dat plan van aanpak is weer weggestemd, dus moet één mevrouw het nog eens proberen.
Kijk, ze hadden eerst dat plan van aanpak moeten maken, en daar het volk over laten stemmen. Wat er nu allemaal gebeurd en gebeurd is slaat nergens op.
En nu zitten ze weer te zeuren over de grens tussen Noord Ierland en de rest van Ierland. Want Noord Ierland hoort bij een ander land dan de rest van Ierland, en dat is al jaren zo en ineens is dat een probleem.
Kijk dan even naar Noorwegen en Zweden, daar bevindt zich ook de buitengrens van de Europese Unie en toch staat de grens wagenwijd open, dus ik zie niet in waarom dat in het noorden van Ierland anders zou moeten zijn.
We zullen wel zien hoe dit zich allemaal gaat ontwikkelen, maar met democratie heeft het niks te maken. Democratie = de slimste mensen aanwijzen en die de beslissingen laten nemen, en niet dit geblubber.
Telkens als Sinterklaas in het land is wordt er een leegstaand pand beschikbaar gesteld.
Duidelijke taal.
Een zwarte Piet.
En toen begon de kerstvakantie.
Het bord met ,, INSTORTINGS GEVAAR" vind ik dan wel weer grappig nu het pandje weg is.
Het enige wat echt gratis is zijn de schoenkadootjes van de supermarkten van Sinterklaas, men hoeft daar immers niks te kopen om toch gratis mee te mogen doen.
Bij Het Tafelhuis heb ik geen foto`s gemaakt, omdat ik niet graag mensen op de foto zet, dus dat blijft bij dit.
Op de stemwijzer voor de vorig jaar gehouden gemeenteraadsverkiezingen van mijn gemeente stonden ook stellingen die nergens op slaan, en dit was daar eentje van:
De gemeente mag grond voor een laag tarief verkopen om nieuwe bedrijven aan te trekken.
En alhier mijn opmerking daarover: Jazeker, schijt aan de andere gemeenten rondom, laat ze maar naar hier komen.
U hoort Elsje de Wit met:,,Vrouw van deze tijd." afgetrokken van de Ronflonflonsongs cd Geen Touw, voorzien van beelden van een kermis op het Marktplein.
Ik ben een vrouw van deze tijd. Ik heb geen last van penisnijd. Ik heb al heel wat afgevrijd, maar ik sta bij niemand in het krijt. Want ik doe niks tegen mijn zin. Het is mijn vrijheid die ik het meest bemin. Want ik ben een wijf van deze tijd, en ik heb me van mijn lijf bevrijd.
Ik was een lief klein meiske met het leven dik tevreden, met een pappie en een mammie die hun oogappel aanbeden. Deed altijd wat ze wouden, ook al wist ik niet waarom. Ik kon ze toch vertrouwen, ze waren toch niet dom? Ik werd opgevoed met poppen, mijn toekomst die stond vast: Een toegeweide huisvrouw die op haar kinders past!
Ik ben een vrouw van deze tijd. Ik heb geen last van penisnijd. Ik heb al heel wat afgevrijd, maar ik sta bij niemand in het krijt. Want ik doe niks tegen mijn zin. Het is mijn vrijheid die ik het meest bemin. Want ik ben een wijf van deze tijd, en ik heb me van mijn lijf bevrijd.
Ik werd een vlotte bakvis en wou alleen maar dromen, van een knappe rijke prins die in mijn leventje zou komen. Ik flirte en behaagde en ik wachtte op mijn kans, maar god zij dank ontsprong ik die uitzichtloze dans. Ik wist mij los te scheuren uit het rollenpatroon. En nu doe ik wat ik wil, en dat vind ik doodgewoon!
Ik ben een vrouw van deze tijd. Ik heb geen last van penisnijd. Ik heb al heel wat afgevrijd, maar ik sta bij niemand in het krijt. Want ik doe niks tegen mijn zin. Het is mijn vrijheid die ik het meest bemin. Want ik ben een wijf van deze tijd, en ik heb me van mijn lijf bevrijd.
Met een kut of met een lul word je de wereld opgesmeten, dat heb je niet voor het zeggen, dat heb je maar te vreten. Maar daarom hoef je heus nog niet alles maar te pruimen, dus dans naar niemands pijpen, maar volg je eigen luimen. Doe toch wat je wil, en trek je eigen baan. Het mooiste wat er is is op je eigen benen staan!
Want ik doe niks tegen mijn zin. Het is mijn vrijheid die ik het meest bemin. Want ik ben een wijf van deze tijd, en ik heb me van mijn lijf bevrijd.
Quandy in het Sterrebos met links op de achtergrond het tunneltje koekoek.
Een huis in Winschoten waar eens een nieuw stuk bij aangebouwd is, alleen de hoogte is hetzelfde, voor de rest is alles anders, net of het er zo tegenaan gebakt is.
In Winschoten kom je op de gekste plekjes de vreemdste dingen tegen, wat alhier heel normaal gevonden wordt.
Altijd mooi gevonden, eerst u zeggen en dan zijn naam verkleinen.
Ook deze etalage vond ik wel even de moeite van het tonen waard, u ziet zelf wel waarom.
Dit is de groen verlichte niet meer in gebruik zijnde maar als cultureel erfgoed te behouden schoorsten gezien vanuit het Sterrebos.
Tussen al die kerstetalages in begin december spotte ik af en toe nog een zwarte piet.
Daar hou ik van, en zou verplicht moeten zijn voor alle winkels.
Links een deel van het stadhuis, daar in het midden de inmiddels leegstaande voormalige bibliotheek, dat de gemeente graag wil slopen, want het stadhuis heeft wel uitbreiding nodig en in die voormalige bibliotheek blijkt het niet warm te stoken te zijn, dus een loopbrug naar boven de HEMA lijkt hun een beter plan, en dan moet die bibliotheek daar weg.
Quandy achterin de auto, dat doen we inmiddels niet meer, maar onlangs nog wel.
We hebben een klimaatprobleem. Dat wil zeggen, er zijn natuurlijk altijd mensen die dat ontkennen, maar daar behoor ik niet toe.
De politiek, onze leiders, doen niks anders dan klessebessen over futiliteiten, het is niet of dit of dat, maar en dit en dat, ze moeten eens doorpakken in plaats van dat gezemel.
En op tv zegt men dat ik zonnepanelen moet, en dat ik minder lampen aan moet doen, korter douchen, minder vlees eten.
In mijn huiskamer zet ik elke avond zeven lampjes aan, alleen voor mezelf, dat vind ik gezellig. En ik ga bijna elke dag in bad, wel een uur lang, als het water me te koud wordt doe ik er warme bij.
Zou de wereld er echt beter van worden als ik mijn levensstijl aanpas? Ik denk het niet.
Ik las dat er 80 miljoen passagiers zijn vervoerd via Schiphol, een nieuw record. Dat groeit maar en groeit maar, en andere luchthavens ook.
En dan moet ik in het donker gaan zitten?
Ik zou liever zien dat vliegen gewoon verboden wordt. Niet de kaartjes duurder maken, dan is het alleen voor de rijken, gewoon niemand meer laten vliegen. Alleen uitgezonderd mits strikt noodzakelijk.
En dan hoor ik alweer de woorden werkgelegenheid en economie. En dan denk ik aan de woorden frisse lucht en stijgende zeespiegel.
En zo zijn er wel meer zaken die aangepakt moeten worden, maar dat gebeurt dus niet, men wijst naar elkaar, en het groeit maar door, en het smelt maar door en het stijgt maar door.
