Wim Kok is overleden, onze minister president van 1994 tot 2002. Hij werd 80 jaar, een respectabele leeftijd.
Het nieuws werd vermeld op diverse websites, en op sommige website kunnen mensen dan ook reageren. Zo plaatste de NOS er een filmpje van op youtube, en ik schrok me een hoedje hoe gek sommige reagerende mensen zijn.
Ik zal geen voorbeelden noemen, maar hem beschuldigen van de moord op Fortuin gaat veel te ver. Sterker nog, dat klopt niet en is een leugen!
Ik herinner me het nog wel, toen Kok aangaf te willen stoppen kwam Fortuin aanzetten. En natuurlijk viel hij de paarse kabinetten aan. Fortuin was, net als Wilders is overigens, zwaar christelijk en wilde niets liever dan een christelijke samenleving, dus liet hij de christelijke partijen buiten beschouwing.
En Wim Kok had het juist voor elkaar gekregen om, tot twee maal toe, een paars kabinet te smeden. En paars hield in, zonder religie aan boord!
Dus werden er veel zaken ingevoerd dat met christeren nooit gelukt zou zijn:
Christenen zijn heel erg tegen homosexualiteit, dus kwam er het homohuwelijk. Christeren zijn er voorstander van dat er zoveel mogelijk babys geboren worden, ook al is de moeder verkracht of zal het kind zeer zwaar gehandycapt zijn, gelukkig kwam er abortuswetgeving. Christenen zien mensen graag lijden tot de laatste snik, maar nu is er een euthenasiewet. Christeren haten drugs, we hebben nu cofeeshops en gedoogbeleid. Christenen en prostitutie is ook geen goede combinatie, dus er kwam eindelijk regelgeving.
We zitten helaas ook nog steeds met die koopzondagen en reclame op zondag en natuurlijk is nooit alles goed. En dat ze bijna heel Nederland hebben geprivatiseerd is natuurlijk ook zeer slecht, maar dat krijg je als je in zee gaat met rechtste partijen.
Ik vind toch dat dat soort dingen niet vergeten mag worden. En daarom zeg ik het nog maar een keer.
Over de doden niets dan goeds hoeft voor mij ook niet, kritische noten moeten zeer zeker ook kunnen, maar gaarne met respect en even goed kijken wat er dan wel voor elkaar gekregen is wat in uw eigen straatje valt.
Update: Ik doe zit zo zwart wit om uw mening uit te lokken, vertel me dan niet ik het zwart wit zie maar kom met uw mening, doe dan maar eens voor hoe het wel moet.
De titel van dit logje was eens een reactie van iemand. Toen plaatste ik tien foto`s voorzien van boventitels en dan zegt iemand dat.
Simpel en doeltreffend, vandaar dat ik het regelmatig als titel gebruik, dan hoeft men dat in elk geval alvast niet te zeggen, want u weet al dat u mooie foto`s gaat zien.
Te beginnen in Winschoten, op de Venne, waar eens water was is nu zo af en toe ook weer water, en niemand weet waarom.
Dit is Quandy in het water.
In Winschoten bevindt zich ook een Zaaiweg, net als een Oogstweg overigens. update: Wie nog meer wegen wil weten kan internet raadplegen, ze staan er allemaal op.
Quandy op Ameland.
In het Sterrebos in Winschoten waren wat werkzaamheden.
Er verdween een huisje er werden geulen gegraven en er kwam weer wat terug, en ondertussen zag ik dus iets wat ik nooit weer zal zien.
En zie hier het lijnenspel van de linten en het hekwerk en het schitterende huis aldaar.
Dat u dat maar even weet.
De zeven verdieping tellende voormalige bibliotheek pal tegenover het stadhuis te Winschoten.
Ik liep er langs, maakte er een foto van, kwam een dag later weer langs, toen was alles weg. Toch vastgelegd dus.
Het nieuwe nummer van Lars Koehoorn is weer een juweelje. Weer iets geheel anders dan de vorige keer, maar wel met dezelfde overgave gemaakt:
Uitleg over dit lied kan u zien in de laatste minuut mijn filmpje van gisteren, maar gewoon luisteren is natuurlijk ook goed. Schroom niet om uw mening te geven!
Het was op een vrijdagavond dat de dichters van Dichter Bie Ons in het House of Sodom in Winschoters hun sfeervolle en prachtige avondje poezie verzorgden.
Ik was ook nog geweest naar de open dag van Doc- Direkt te Winschoten, de archiefspecialist van de rijksoverheid, binnen mocht ik niet filmen, buiten wel.
Daarna een korte sfeerimpressie van Kern van Stef Bos en band in De Klinker te Winschoten.
Er was een auto met caravan terecht gekomen op het Marktplein, en zie er dan maar weer vanaf te geraken. Niet te doen, tot het uiteindelijk toch lukte. En ik sluit af met een stukje van het gesprekje dat Lars Koehoorn vandaag had op Radio Noord.
Stef Bos op zoek naar het wezenlijke. ,,Deze man heeft, steeds verder weg van mediageniek vertoon, een eigen stijl gevonden die nu in volle rijpheid open gebloeid is”, schreef De Standaard een paar jaar geleden over Stef Bos. Het theaterconcert ‘Kern’ toont de reis van een vijftiger, die stilstaat bij de grote thema’s, de diepte en de hoogte ingaat en probeert alles eruit te zingen en te schrijven wat erin zit. ‘Kern’ is ook de titel van zijn nieuwe album, dat eind dit jaar zal verschijnen. Met zijn band zal Stef zijn verzameling nieuwe songs laten horen, maar uiteraard ook een greep doen uit zijn inmiddels enorme oeuvre.
Boven de streep staat datgene wat er op de website van het theater stond en hier onder de streep dat ik er naar toe ben geweest. Het leek me wel leuk en interessant en dat was het dus ook.
De zaal was zo goed als half gevuld. De band was goed, Stef was goed, de sfeer was goed.
Het ging over het leven en zijn visie en er werd ook flink gepraat, maar voornamelijk gezongen. En op het eind een staande ovatie wat resulteerde in een swingende toegift!
