Te beginnen met wat afkoeling in het Sterrebos te Winschoten.
Twee klompen die ik eens droeg, hangend aan de garage die ik eens schilderde.
Broedend vogeltje.
De stadsgracht van Winschoten, weer opengegraven op de plek waar eens de drukkerij van de Winschoter Courant stond.
In het Duits is een groter lettertype wenselijk, dan komt dat wat schreeuweriger over.
Vroeger had een huisarts praktijk aan huis, aldaar was een wachtkamer en behandelkamer en allerhande medicatie en voorzieningen aanwezig, en hij woonde er ook nog. Als de huisarts met pensioen ging verkocht hij de hele boel, ging zelf verhuizen, en een nieuwe dokter nam intrek in de woning en nam de praktijk over.
Tot de laatste huisarts, die ging met pensioen en bleef er wonen, want tegenwoordig hebben dokters gezamelijke groepspraktijken en doen het niet meer aan thuiswerken. Daarom heeft de laatste huisarts deze plaat aan zijn pand laten zetten, zodat het niet vergeten wordt.
Dat is niet dit pand, dit is een heel ander pand, dat al jaren de Bosstraat ontsiert en nu lijkt het helemaal beroerd.
De binnenkant van de middeleeuwse Winschoter Toren d`Olle Witte.
Met dit als uitzicht, met links de achterkant van Het Pleintje, waar Herman Brood zijn muzikale loopbaan begon en inmiddels alweer jaren leegstaat, en rechts de achterkant van de visboer.
Tijdens de Nacht van Winschoten zijn er tegenwoordig altijd twee grote podiums en is er naast een braderie en kermis nog allemaal ander onder andere muziekaal vermaak in de stad. Ik wandel dan rond en blijf op sommige plekken hangen tot ik weer voort ga.
En zo nu en dan film ik met mijn fototoestel.
Ik zag ook de politie te paard die de hele tijd om de menigte in de straten van binnenstad heen reed, en die filmde ik dan.
Op een gegeven moment werd het rustiger en verschenen de paarden ook op het Marktplein. Oplettende agenten zagen me filmen maar dachten dat ik een foto wilde maken.
De agentes die voor het paard stonden gingen opzij en één agent bevool mij mijn camera af te geven en ik moest voor de paarden gaan staan en hij zou dan een foto maken. En aldus geschiedde:
Het Rozenfestival in het rosarium in het Stadspark viel samen met het beachvolleybaltoernooi op het Marktplein te Winschoten.
Te beginnen met een stukje Toosst, hoor hoe supergoed deze coverband is! Op een gegeven moment moest ik naar huis om te poepen, en nadien nam ik even een kijkje op het Marktplein. De muziek die u hoort galmde loeihard en kwam aldaar uit de luidspekers.
Daarna mijn wandeling door de Torenstraat waar allemaal potjes met rozen stonden. Ik vermoed om het winkelend publiek er op attent te maken dat in het Rosarium in het Stadspark het Rozenfestival gaande is. Ik zie ze vanaf mijn balkon oefenen. En toon het pendeltreintje dat mensen van het centrum naar het Stadpark vervoert en weer terug. Maar ik nam de fiets en het mooiste paadje had ik eerder die dag ook al befietst omdat ik een tandemmend stel vanaf de stadsplattegrond de weg had gewezen door ze voor te fietsen.
Toosst nog steeds bezig. Maar daarna mocht de worstenverkoper zelf zingen! Vanachter het loket van zijn eigen worstenverkoopwagen.
Daarna wat dichtwerk van de dichters van Dichter Bie Ons, maar alleen even de sfeer.
Woodgrain, ook zeer de moeite waard. En dan is het ineens afgelopen, maar het festival natuurlijk nog lang niet.
Dat wil zeggen, momenteel is het zomerfestival gaande, maar alhier op mijn weblog ben ik nog met het Rozenfestival van vorige week bezig.
Ik weet het niet allemaal uit mijn hoofd, ik haal het gewoon elders van internet.
,,De Nacht" van Sproakwotter is een ode aan de Nacht van Winschoten. In de clip zitten unieke, nog nooit eerder vertoonde beelden van de eerst Nacht uit 1984, beschikbaar gesteld door Het Winschoter Stadsjournaal:
Wie goed zijn best doet kan het vast wel verstaan.
Tegenwoordig maakt de nacht onderdeel uit van het zomerfestival Winschoten, en kijk maar eens wat u herkent.
VRIJDAG 13 JULI 2018 Nacht van Winschoten
Het Zomerfestival Winschoten wordt geopend met de Nacht van Winschoten (20.00 - 04.00 uur). Op diverse plekken in het centrum staan grote podia opgesteld waar bekende artiesten spectaculaire shows weggeven.
Van het Marktplein naar het Rozenfestival. Soms denken ze bij de sportschool dat het zulk lekker weer is dat de boel wel buiten kan, inclusief geluidsinstalatie. (Dit is geen klacht, dit is slechts een constatering, bovendien vind ik het reuze gezellig)
Daarna de dichters op het cultuurplein, met een onderbreking van de mascotte van de Damclub Winschoten. Ik toon nog even wat kunstwerken van naderbij en u hoort daarbij de kletsende rappers op het podium. Tenslotte wandel ik nog over het kinderplein en naar het cultuurplein. En dan is het ineens afgelopen.
De Secretaris Heikenslaan in Winschoten doorsnijdt het Sterrebos. Nu een foto van de andere kant op als de vorige van deze laan waar niemand aan woont.
Quandy is een reu, ziet u wel.
De klomp die ik eens droeg gevuld met vrolijke bloemenpracht.
Op het Marktplein in Winschoten zijn palmbomen, of wat er op lijkt.
Er waren heel veel auto`s te zien en deze heeft skeletten op de stoelen en een spin voor de motorkap.
Ook een mooie, en zo waren er nog heel veel meer maar hier laat ik het bij.
Zomaar een pand in Winschoten.
Ook zomaar een pand in Winschoten.
En er was onlangs weer de welbekende verkeersexamen, dat had ik vroeger ook al, toen waren er volgens mij geen routebordjes bij.
Er komen steeds meer horecazitgelegenheden, en Duitsers zijn natuurlijk ook welkom.
