Bij Ronflonflon werkte een ober, Teun Balk, en af en toe zong die een lied.
Als ik uit mijn slaapkamerraam kijk zie ik een cafeterras, maar die is leeg. Dan vind ik mijn slaapkamerraam sfeervoller, dus vandaar.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
Het was weer eens zo`n dag waarop alles mislukt. Het ging als het ware onder het leven gebukt. Ik zat een tijdje thuis bij de pakken neer. toen dacht ik in ene nee zo ken het toch niet meer. Ik ken nou wel de hele dag in bed liggen pitten, maar ik ken beter in de zon op zo`n cafeterras gaan zitten.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
Ik zie de mensen komen en ik zie de mensen gaan. Wat ken je dat toch goed vanaf zo`n terrassie gadeslaan. D`r komt op zo`n dag toch wel zo`n zootje volk voorbij. Het moet wel vreemd lopen of d`r is geen mokkel voor me bij. Ik neem nog maar een slokkie en ik zie me toch een stuk, en verdomd, ze valt op mij, kijk, dat noem ik nou geluk.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
Dan neem ik u nu even mee naar het Israelplein te Winschoten.
Aan de linkerkant: Bakker de rappe schoenlapper is verhuisd, dus de bebouwing wordt vanaf daar afgeknipt en afgebroken. De appartementen daarboven zijn opgekocht door de gemeente, en de winkelruimtes daaronder staan al jaren dichtgetimmerd leeg.
Iets dichterbij.
Hier parkeerde ik mijn fiets vorige week tijdens de kunstroute, de gele bussen gaven aan waar de kunstenaars zich bevinden.
Hier even kijken, daar even kijken, en weer door.
Dat rode gebouw rechts is het voormalige postkantoor, daarnaast links de voormalige LTS, dat wordt omgebouwd tot een zorgcentrum, en dan links van het P bordje de goed lopende en niks mee zijnde supermarktpand van de C1000, dat de gemeente opgekocht heeft en plat wil gooien, voor parkeerplaatsen en groen.
Totaalplaatje van de achterkant van de C1000, waar eerst lang de AH in gezeten heeft.
TRond blijft staan, het gele gaat plat.
Ik ben er op tegen op een supermarkt te slopen die goed loopt, terwijl er zoveel leegstand is.
En dit is dan de voorkant van de C1000.
En dit is Quandy, dan klopt de titel ook weer eens een keer.
Gisteren leek het me wel leuk om een beetje te experimenteren. En het leek me leuk dat uw beeldscherm helemaal vol met bloemetjes kwam te staan. En fantastisch dat er dan toch nog vier mensen gelukt is om te reageren.
Na mijn werkdag veranderde ik het logje door meteen te verklappen waar de bloemenzee beeindigd kon worden, alvorens het zelfs maar begint.
En ik vind 1 april wel een geschikte datum voor dat soort malligheid, hoewel dat ook gewoon toeval kan zijn, er zit verder niets achter, geen grap of zo, maar zomaar voor de leuk.
Eergisteren, de laatste dag van maart, was ik op kraamvisite. Moet ik daar nu wat over loggen of juist niet?
Ik sta er bekend om om alles BAM neer te zetten, precies zoals het is, volgens mijn geheel eigen kijk. Zonder ergens rekening mee te houden, dus daar gaat ie dan:
Woei, wat een wind zeg, ik ben de hele dag in Winschoten geweest, maar nu ik de snelweg opdraai merk ik pas hoe heftig deze storm is. Beetje dom ook om tijdens een storm voor de gezelligheid op visite te gaan naar zo`n 40 kilometer verderop. Maar aan de andere kant, afspraak is afspraak en geen storm houdt me tegen. Dus was ik, iets later dan geplanned, daar waar ik wezen wilde.
Er was nog net één parkeerplek vrij, en dat is voor mij precies genoeg. Mark en Belinda hadden me uitgenodigd om Sven te komen bewonderen.
Ik was afgelopen zaterdag in een babywinkel, waar je alles voor baby`s kan kopen, behalve de baby zelf. Ik was op zoek naar een kraamkadootje en verkende eerst de hele winkel. Ik liep onder andere langs een medewerkster die een gebakje stond te eten, ze groette me. Ze groet alle klanten.
Toen ik goed rondgekeken had zag ik dat de mevrouw met het gebakje het gebakje nog niet op had, en ik besloot om daar niet op te wachten en te zeggen dat ze rustig door mocht eten. Dat deed ze echter niet, ze zette het laatste hapje weg, en samen bedachten we wat ik gaf. Babykleertjes voor als de baby wat groter is.
Nou, dat gaf ik aan Mark en Belinda en Sven en ook nog een smurfin.
Er werd me koffie aangeboden en dat mocht ik zelf wel even maken. In een la moeten pads liggen, en waar ik ook kijk, oja, daar is een zak. Dat gaat niet open, maar lukt me toch en als ik de pad in handen heb zie ik naast de koffiezetter een koker staan. Als daar geen pads in zitten........
Oke, klepje open, pad en in, deksel dicht, en zonder ergens erg in te hebben druk ik op het knopje. Ik check nog of het kopje goed staan.
En dan begint het ding te sputteren en te doen. En als snel komt er hulp aan dat afkomt op datgene wat aan het gebeuren was, doordat ik het dekseltje niet goed sloot.
Aha, twee leermomentjes voor een volgende keer.
1, eerst kijken en dan pas gaan zoeken. 2, nooit meer ergens aankomen waar je geen ervaring mee hebt.
Ik hoop dat ik wel mijn voeten geveegd heb en er negens blubber is achtergebleven, maar sowieso standaard:
3, voeten vegen
Toen het Wilhelmus begon stond ik op en ging ik weer naar huis. En Sven = zie titel.
Ik fietste afgelopen zaterdag door Winschoten, en zag dat er een molen draaide. Er werd die dag uitleg gegeven over het molenaarschap, want ze zoeken daarvoor altijd vrijwilligers.
Evengoed, even stilstaan om een foto te maken is een beetje dom, want daaiende wieken bewegen. Men kan beter een foto maken als de wieken stil staan, dus maakte ik even een kort filmpje.
Na Spijkers met Koppen ging ik op mijn fiets een deel van de Tweekarspelenkunstroute volgen.
De Tweekarspelenkunstroute heeft dit jaar een omtrek van 50 kilometer langs 13 kunstenaars die de deuren openstellen voor het publiek. Waaronder twee in Winschoten.
Dus ik fietste eerst naar de Beverhof, en onderweg zag ik al de welbekende bewegwijzeringborden voor deze route. Ik kwam aan bij Vivién Nieuwenweg, haar huis staat tevens te koop, en het is ook nog eens openhuizendag.
Ik belde aan, zij deed open, we schudden de hand en ik werd de woonkamer binnengelaten. Er kwam klasieke muziek uit de laptop en er lag een slapende poes op de bank. Er waren reeds vijf gasten, en ik kreeg ook een kop koffie en een plak cake en ik aanschouwde de schitterende kunstwerken nauwkeurig. De andere mensen stelden wat vragen, die ze keurig beantwoorde en ze legde van alles uit. Ik vroeg nog of deze kunstroute nou een succes was, dat bleek zeker zo, en ze gaf me nog een folder mee.
Op naar de Grintweg, door de miezerregen. Ik stapte onderweg nog even af om een bordje te lezen dat geplaatst is in een natuurplantsoentje. En toen langs De Burcht en toen naar Heiligerlee? Huh, op het kaartje staat toch duidelijk dat dat nog Winschoten is? En navraag leert me inderdaad dat de plaatsnaambordjes niet helemaal juist staan. Zucht ja.
Ik kwam op het idee van deze route middels, ehm. Internet, denk ik, en volgens mij dan het Streekblad. Dus niet de papieren versie, en ook geen facebook of google, dus ik zou eigenlijk in een aparte catagorie moeten worden aangevinkt, maar daar kwamen de volgende gasten alweer.
Toen ging ik op de fiets en kwam nog langs het onlangs geopende veteranenhuis, daar werd middels een bordje aangegeven rommelmarkt, en ik besloot om niet te gaan kijken. Daarna kwam ik nog langs een draaidende molen. Daar kon men vandaag informatie krijgen over het molenaarschap.
Ik fietste door, de winkelstaat in, daar liep ik verder en ik bezocht nog wat winkeltjes en toog weer naar huis.
Zondag zou de intocht van de Paashaas komen, maar daar heb ik niks van meegekregen, na de wandeling met Quandy bleef ik lekker binnenshuis.
3voor12 Radio, het radioprogramma van de VPRO op 3FM, is nu van 22 tot 01 uur op de zender, en vanaf 1 juni wordt dat vervoegd naar de oude tijd, te weten van 21 tot middernacht!
Toen radio 3 in begin jaren 90 horizontaal werd geprogrameerd verdween de VPRO van de woensdagmiddag, en kregen ze elke avond van 21 tot middernacht. Eerst nog onder de naam Villa 65, later Het Lek en inmiddels alweer jaren 3voor12 Radio.
Nu maakt het op 3FM geen snars uit welke omroep uitzendt, want het is allemaal hezelfde, alleen de VPRO doet het wat alternatiever, zij willen immers iets laten horen wat nergens anders te horen is.
En de tendens was dat het almaar minder werd. Want elke avond van 21 tot middernacht werd op een gegeven moment slechts 4 avonden per week, en dat werd dan ook nog eens opgeschoven tot later op de avond.
En dadelijk dus weer vervroegd, en dat is een hele aangename kentering! Nu de vrijdagavond nog terug zien te pakken, en wie weet gaat dat ook nog eens lukken.
