En dan nu de laaste reeks foto`s te Amsterdam, te beginnen met een reeks auto`s die ik daar trof.
En dan wilde ik ook al die hijskranen er bij op het plaatje hebben, en dat lukte.
In het Amsterdam Theater, waar Anne zich afspeelt, kan men van alles uit een daarvoor bestemd zijnde muur trekken.
Het bewijs dat ik binnen ben geweest, maar natuurlijk meer dan dat.
Het decor is overweldigend, horzinbreed van links naar rechts, met de modernste videotechnieken.
Elke avond volle bak, op de middeldure plekken tenminste, die goedkoopste blijven leeg.
Tenminste, dat was mijn indruk, als iemand vindt dat het anders is mag diegene dat melden.
En in het donker weer naar huis, dat wil zeggen, op naar de bus die ons naar de metro bracht die ons dan weer naar Amstelveen bracht, waar camping Amsterdamse bos zich bevindt.
Een laatste blik bovengronds vlak voor in onderdaal bij Amsterdam Centraal, en ik zie de lampen boven de stad die me doen denken aan thuis. Ik woon namelijk tegenover een andere Hotel Victoria.
Absurde informatie, zeggen waar het wel te vinden is.
En volgende keer weer wat anders want Amsterdam is op.
Het geluid van harmonie- en fanfaremuziek weerklonk op zaterdagmiddag 6 juni in het winkelhart van Winschoten. Onder de noemer ’Muziek in de Stad’ gaven vijf muziekverenigingen uit de regio een gezamenlijk gratis openluchtconcert.
Het gelegenheidsorkest stond onder leiding van Peter Nijland, dirigent van muziekvereniging Nieuw Leven uit Winschoten. Daarnaast deden mee De Harmonie, eveneens uit Winschoten, Prins Hendrik uit Scheemda, Excelsior 65 uit Bellingwolde en muziekvereniging DOK uit Blijham.
Het orkest dat zorgt voor Muziek in de Stad bestaat uit meer dan 80 muzikanten!
De klanken van harmonie en fanfare werden afgewisseld door de slagwerkgroep van Nieuw Leven, de Mallet Percussion Band, die naast de trommels ook marimba’s, xylofoons, vibrafoon, klokkenspel en pauken meebrachten.
Dit weet ik allemaal niet uit mijn kop en ik zuig het ook niet uit mijn duim, ik heb het van internet overgenomen en het even in verleden tijd omgezet.
Het geheel begon om 13 uur en ik kon het horen vanaf mijn balkon. Maar niet zien, daarvoor moest ik even lopen naar het Israelplein, daar waar het gebeurde.
Ik stond eerst een tijdje tot ik bij een geschikt plekje kwam om te gaan zitten. Een zitbank net naast een terras, zodat ik geen drinken hoefde te bestellen.
Ik bleef er ruim een uur zitten, want ik had prima zicht en goed geluid, en de plekken naast mij werden telkens gevuld door medegenieters.
Het was gisteren 30 graden, maar vandaag lang niet, en mijn korte broek bleek toch een verkeerde keus, en dan in de schaduw zitten met wat frisse wind deed me besluiten om toch maar even weer aan de wandel te gaan.
Ik liep wat rond, en schoot thuis even aan om van broek te wisselen en toen keerde ik weer terug naar het Israelplein.
Na weer een tijdje her en der gestaan te hebben besloot ik om een plekje te zoeken tussen het voor het orkest zittende publiek. Nu zat ik wel in de zon, de wind bleef fris, maar de muziek prachtig.
En na ongeveer weer een uurtje stapte ik maar weer eens op.
Er liepen zo`n 4000 deelnemers mee, begeleid door zo ongeveer 14 muziekcorpsen, en dat eindigd dan in een optocht door hartje Winschoten.
Ik kan dit ook bekijken vanaf mijn balkon, maar omdat onder andere mijn nichtjes meeliepen begaf ik me tussen de menigte.
Na deze bloedhete dag kwamen de donderwolken aanzetten en toen de avond echt viel begon het te onweren. Maar de optocht was toen al reeds lang ten einde.
En toen had ik zomaar opeens geen warm water mee. Natuurlijk, alles wat kapot kan gaat ook een keer kapot, hoewel mijn CV- Ketel, uit 2007, toch regelmatig nagekeken wordt.
Oke, boekjes er bij en lezen maar. Wat knoppen indrukken en ergens aan draaien en vooral vaak resetten. Maar nee, het water wat kwam bleef koud.
Dus er moest iemand komen om het te maken.
Dus ik bel het nummer dat op de sticker staat die op mijn CV-keter geplakt zit. Via een voorkeuzemenu en de mededeling dat het gesprek mogelijk werd opgenomen kreeg ik een mevrouw aan de lijn. Ze vroeg wat ik allemaal zag op het lichtgevende schermpje, en mijn waterdruk was te laag. En dat kan ik zelf wel verhelpen.
Ze vroeg mijn e-mail adres en stuurde me een instuctiemailje.
Op 19-05-2015 heeft u contact met ons gezocht. Als reactie op uw vraag:
De waterdruk van een CV-ketel moet tussen de 1,5 en 2,0 bar staan. Als de druk te laag is moet de CV ketel worden bijgevuld met water.
Voor het bijvullen van de CV-ketel heeft u het volgende nodig: - Een emmer - Een doekje - Een slang - Een waterpomptang
Het bijvullen gaat als volgt: 1. Zet de thermostaat laag en wacht 15 minuten zodat de CV-ketel kan afkoelen 2. - Bij al wat oude(re) CV-ketels met analoge drukmeter, haal de stekker uit het stopcontact. - Bij nieuwe(re) CV-ketels met digitale drukmeter, laat de stekker in het stopcontact zitten. Kijk in de gebruiksaanwijzing van uw CV-ketel hoe u in het bijvulprogramma komt. 3. In de buurt van de CV-ketel vindt u een waterkraan. Sluit de slang aan op uw waterkraan. Laat de slang voorzichtig volstromen met water (zo vermijdt u dat er lucht bij komt). Sluit daarna de kraan weer. 4. Sluit daarna de vulslang aan op de vulkraan van de CV-ketel. Draai eerst de waterkraan open en vervolgens de vulkraan. 5. Wacht tot de drukmeter tussen de anderhalf en twee bar staat. 6. Draai eerst de vulkraan dicht en vervolgens de waterkraan. 7. Hou een emmer onder de kraan voordat u de slang loskoppelt 8. Nu kunt u de CV-ketel weer aanzetten door de stekker in het stopcontact te steken. 9. De CV-ketel is nu bijgevuld. Nu moeten de radiatoren nog ontlucht worden.
Klik hier voor een instructiefilmpje (klik met de rechtermuisknop en kies voor "Openen in nieuw tabblad")
Uw vraag was:
Hoe vul ik mijn toestel bij? - Hoe moet ik mijn toestel bijvullen?
Is uw vraag hiermee niet (voldoende) beantwoord, dan horen wij dat graag. U kunt ons bellen via het gratis nummer 0800 0388.
Met vriendelijke groet,
Ik heb de namen even uit het mailtje verwijderd, er stond ook nog in dat het bedrijf is Assen zit.
Evengoed, ik heb wel een waterpomptang, maar die zit in mijn gereedsschapskist op mijn werk. Een emmer en doekje heb ik ook wel, en ik zou de slang van mijn douche wellicht kunnen gebruiken. Maar die krijg ik aan één kant niet los.
Voor ik achter mijn waterpomptang aanga wil ik eerst uitzoeken waar het water in moet. Ik google wat maar vind niks. Maar wacht eens even, er zit standaard een slang aangekoppeld en ik draai het open en voilla, de ketel vult zich met luid kabaal en de bars schieten omhoog.
Whoehoe, en het water is warm.
Maar dat is snel lauw en dan weer koud. Zucht.
Dus ik bel nogmaals het nummer en nu sturen ze wel iemand langs.
Deze meneer krijgt het niet voor elkaar. Hij komt een dag later terug met een collega en wel goed werkend spul. Mijn vader is zo vriendelijk om hun te ontvangen en van koffie te voorzien, zodat ik gewoon naar mijn werk kan, en zij maakten alles weer voor mekaar.
Twee dagen later kwam de rekening maar zit ik weer lekker warm.
Winschoten kent sinds 12 januari 1926 het Sint Lucasziekenhuis, toen 50 bedden, inmiddels 240. Het gebouw is heel vaak verbouwd en gegroeid.
En opeens, ergens in 2010 maakte men bekend dat men weg wilde uit Winschoten. Met ziekenhuis en al. Er moest een nieuw gebouw komen, buiten Winschoten.
De gemeete wees tientallen nieuwe lokatie`s aan binnen de stadsgrens, maar nee, ze moesten en zouden weg uit Winschoten.
Ze wilden nieuwbouw plegen in Zuidbroek. Vlakbij Van der Valk, zodat die voor het eten kon gaan zorgen, dat hadden de heren al geregeld.
Gelukkig verbood de provincie dit en moesten ze een nieuwe lokatie zoeken. Toen kozen ze voor Scheemda, en vreemd genoeg vindt de provincie dat wel goed.
Idioot dat een provincie zoveel macht heeft en een gemeente helemaal niet en dat dat allemaal zomaar kan.
Ik vind het jammer dat het ziekenhuis de stad gaat verlaten. Slecht voor de werkgelegenheid, en slecht voor de inwoners.
Maar onze burgemeester is ontzettend blij met het nieuwe ziekenhuis. Die heel toevallig in het dorp komt waar hij woont.
En ondanks dat het een prima burgemeester is schiet die blijheid me toch in het verkeerde keelgat, dus zei ik er wat van op de twitter. En hij twitterde terug.
Kijk, dit is dan het vrijheidscarillon te Amsterdam, gemaakt te Heiligerlee onder de rook van Winschoten. Mijn fototoestel geeft geen licht meer, dus ik moet gokken wat ik zie, dus vandaar dat het onderstel ontbreekt.
Interessante straatnamen in die Amsterdamse wijk, met uitleg er bij om wie het gaat.
En toen gingen we naar Anne.
Deze letters zijn bedoeld om op de foto te zetten.
En als er geen sterveling te bekennen is doe ik dat graag.
Het, is dat niet het REM eiland?
Nee, het is Anne.
Ja, toch wel het REM eiland.
En daar moest ik natuurlijk op!
En daar ging ik op.
Waarom weet ik ook niet, maar ik plak er vandaag even een foto bij die ik zelf niet gemaakt heb, temeer daar ik er zelf op sta, vast en zeker van de vakantie vorige zomer in KROatie en Slovenie.
