Ik was op vakantie en nam mijn laptop mee. Op de camping in Luxemburg was de wifi gratis en supersnel. Daarna vertoefden wij naar Belgie, en op deze camping dient te worden betaald. Daar nam ik drie dagen internet en niet meer. Toen ik niet meer online kon komen heb ik de rest bijgehouden in kladblok en vandaag publiceer ik mijn verslag van zaterdag 1 augustus 2015:
Vandaag naar de Grotten van Han geweest. Het was druk in Han, zo druk dat ik ergens moest parkeren waar het gratis was. En dan al wandelend langs een beekje naar daar waar het kaartje gekocht kon worden voor de Grotten. Men kon alleen naar de grotten toe middels een tram dat reed over een spoorlijntje dat daar al honderd jaar schijnt te liggen. Het was maar even en het treintje was vol en vertok, en het was maar even toen die op plaats van bestemming was. Onderweg kwamen we nog een angstige hert tegen.
Aangekomen bij de grotten uitstappen en in de rij aansluiten. Er was een rij voor Francoistaligen, en eentje voor Nederlandstaligen. Duitstaligen konden meteen met een meneer met een bordje waarop Deutsch stond meewandelen. Daarna volgden wij.
Merkwaardig toch dat de taligen ongeveer evengoed bedeeld waren. Onze gids sprak Nederlands, maar overduidelijk met een zwaar FRans accent, goed opletten om te verstaan dus.
Prachtige grot, prachtige zalen, goed verlicht en waar nodig goed aangelegd. De lichtshow viel wat tegen, en op het eind kwam er nog een knal, en een loopbrug in plaats van vaartocht. En nadien nog wat koffie met appelgebak en nog wat vlees gehaald voor lekker barbecuen.
We kregen een Nederlands sprekende gids mee, een helm op, zonder netje dit keer, en we moesten een jas aan.
En toen met z`n allen de lift in om 30 meter te zakken, en aldaar werden we rondgeleid.
De gids was een beetje erg breedsprakig en wilde alles goed uitleggen zodat we het allemaal goed begrepen.
Er waren ook kinderen bij, en daar hield hij ook rekening mee. Toch kwam de volgende groep, die een half uur later begon, ons al op de hielen zitten.
Toen we op 60 meter diepte zaten gingen we met een andere kooilift weer naar boven en zagen de rest van de fabriek.
Daarna wandelden we de Terril van Blegny nog eens rond, en betraden die middels de traptreden tot de top. En die terril is dan een berg met al het opgehaalde steen wat overtollig en onbruikbaar was en op een bult gegooit, en nu groeit daar allemaal natuurschoon op.
En daar bovenop was het uitzicht magistraal, want ik zag de Sint Pietersberg!
Op de terugreis nog de middelvinger van een boze verkeersdeelnemende belg mogen aanschouwen, en wegen waar je alleen langs komt omdat de navigatie die weet, en savonds lekker gebarbecued op de camping.
En de wc leeggegooit, want dat moet ook af en toe eens.
Aldaar aangekomen bleek dat het pas open ging om 14 uur, want zo zijn ze hier in Luxemburg.
Toen om kwart voor twee de deur openging dromden de veelal Nederlandse toeristen naar binnen om een kaartje te bemachtigen.
We kregen een netje op, en daar bovenop een helm. Ik heb wel vaker een helm gedragen, tijdens werkzaamheden op een bouwput, maar nog nimmer met een netje.
En we kregen een ding dat met een koort rond de nek kon worden gehangen, met toetsen en een luidspreker, om bij het oor te houden als de gids begon met spreken. Een Belgische stem had van alles ingesproken zodat de Luxemburgse gids lekker alles in het Duits en Frans uit kon leggen.
Voor het zover was gingen we allemaal in een treintje dat ons naar 600 meter diepte voer.
En daar leerden we al wandelend over de meer dan honderd jaar geschiedenis van de mijnbouw aldaar.
We zagen hoe zwaar het begon en met wat voor machtige machinnes het eindigde, wonderbaarlijk.
Er leek geen eind aan te komen, maar na ruim een uur zaten we toch in het treintje terug naar daar waar de zon schijnt.
Daarna nog een kop koffie genuttigd op een terras waarvan de serveerster alleen Luxemburgs sprak.
En toen weer naar de camping om te eten, af te wassen, te douchen en fijn naar de radio te luisteren. Want dat kan hier allemaal middels mijn laptop en de uitstekende internetverbinding alhier op de camping.
In de ochtend fijn Arbeitsvitaminen en in de avond lekker 3voor12! Want de wereldomroep bestaat niet meer...
Het is ongeveer een uurtje rijden vanaf Luxemburg. Nu is het zo dat ze in Luxemburg overal met de wegen bezig zijn, in Belgie doen ze dat volgens mij al jaren niet meer.
Het klooster bestaat uit twee gedeeltes, en het gedeelte waar de 14 monniken leven konden we slechts vanaf de zijkant zien.
We kregen een rondleiding in het Nederlands en leerden zo van alles en nog wat.
We zagen eveneens hoe ze het bier maken, en hoe ze het kaas maken moeten we zelf dan maar bedenken.
De ruine vond ik het mooist, maar een kijkje in de kerk was ook wel leuk.
Daarna, vlak buiten het klooster, lekker gegeten, en daar zat hun kaas overheen.
Ik vind geloof maar iets raars, en mensen die hun hele bestaan daar aan opofferen, daar heb ik dan toch mijn bedenkingen bij.
Maar goed, ze doen er niemand kwaad mee, dus ze gaan hun gang maar.
En al had ik er wel bezwaren tegen, dan nog gaan ze hun gang.
