Elke seconde wordt er een uur aan filmmateriaal geuopload op youtube. We kunnen vanaf heden de rest van ons leven almaar doorkijken naar nieuwe youtubefilmpjes en dan nog kunnen we niet alles zien. Er komt meer bij dan we ooit kunnen zien.
Of we het willen is een tweede. Hoe dan ook, er eens bij stilstaan kan geen kwaad. En als we er dan toch bij stiltaan, sta dan ook stil bij alle andere gebeurtenissen die eveneens almaar doorgaan.
Dan ga ik nu verder met waar ik gebleven was, nu met een ingezoomde versie, zodat het zichtbaar wordt waar dat bord over gaat.
En hier zijn ze ook bezig.
Dit bord kan wel weg, want het is tegenwoordig gratis parkeren in Winschoten. Hoewel ik het woord parkeerautomaat een verkeerde keus vind, het is eigenlijk een geldautomaat, of betaalautomaat, want er kan enkel geld in, en er komt een bon weer uit. Dus bonautomaat had ook nog gekund.
Het is geen automaat voor te parkeren in elk geval.
Toen ik het orkest filmde maakte ik ook een foto.
En ook nog eentje vanaf mijn zitplek.
De Winschoter Toren.
Afgelopen zaterdag was het open torendag en zat er een meneer op het carillon te spelen.
Aangezien het kutweer was hierbij een foto van het uitzicht van vorig jaar, vanaf de Winschoter Toren.
De toren is vrijwel altijd open, temeer daar er onderin de plaatselijke VVV is gevestigd.
Maar ik vind het een beetje raar dat de toren reeds om vier uur sluit, terwijl de markt en de winkels het volhouden tot vijf uur.
Maar het gaat natuurlijk om de foto`s, ook de laatste drie.
Even aanklikken en dan 36 seconden geduld hebben en dan begint het lied.
En nu ga ik u iets hartverscheurends vertellen aangaande een zekere Miep Zij was negentien jaar en ze woonde op kamers gelegen aan 't Winschoterdiep Dit verhaal waarmee ik alle andere literatuur van het tafelblad zwiep Combineert de gevoelige Miep met het waterbouwtechnische Winschoterdiep Zij vervulde een taak in de bibliotheek of zoals zij het noemde, de bieb En passeerde aldus minstens tienmaal per week het romantische Winschoterdiep Maar ook tijdens het weekend gebeurde het dikwijls dat zij langs de waterkant liep Dus de kant van het water dat ik u al noemde, te weten het Winschoterdiep Op een heerlijke zaterdagavond in juni vol geuren en vogelgepiep Was ze weer eens alleen aan de wandel gegaan langs het lieflijke Winschoterdiep Even later verscheen op hetzelfde traject een wellustige man in een jeep En zijn blik viel daardoor op de aaibare Miep langs naast het vloeibare Winschoterdiep Dus hij remde en groette waarbij hij in haar een verlangend gevoel wakker riep Daarna stapte hij uit en hij kwam op haar toe, het was stil aan het Winschoterdiep Deze stilte kwam beiden bijzonder van pas, aangezien die gelegenheid schiep En ze strekten zich uit in het welige gras bij het ondiepe Winschoterdiep Wat ze deden dat is mij helaas niet bekend, want ze deden dit in het geniep En het schemerde erg en het werd ook wat koel door het vochtige Winschoterdiep Maar in elk geval kwam ze weer thuis en de volgende dag werd ze wakker met griep En u weet hoe gevaarlijk dat is als je 't krijgt van het lokkende Winschoterdiep Dus de koorts liep maar op en de polsslag werd sneller, kortom ze was ziek als een iep En al ijlend beleefde ze weer dat gedoe aan het klotsende Winschoterdiep Nu, het spreekt wel vanzelf in zo'n tragische tekst dat het meisje tenslotte ontsliep Op dat ogenblik reed de wellustige man met zijn jeep lang de Kralingse plas En misschien vindt u deze geschiedenis wel overbodig en stereotiep Maar zij werpt toch een licht op de uiterst merkwaardige rol van het Winschoterdiep Tot besluit wil ik u dan ook opwekken tot een geestdriftig hoera en hiep hiep Ten behoeve van dit voor het scheepsvaartverkeer zo belangrijke Winschoterdiep
Ach ja, het idee was zo mooi. Het idee was dat er een omroep mocht bestaan die niet ging voor de luistercijfer, kijkcijfers en groei. Gewoon klein blijven en maar rare programma`s blijven maken en overal tegenaan trappen en zich volop bezighouden met het onderwerp. En niet alleen dat doen wat verlangt wordt, want dan krijg je een statische cultuur. Sterker nog, dat is er al.
Maar evengoed, ze mochten bestaan, en mogen blijven bestaan. Sterker nog, dat moet.
Tweede pinkersterdag was ik vrij, omdat vanwege de uitstorting van de heilige geest krijgen we een dag vrij.
Dus luisterde ik smorgens lekker naar de Arbeitsvitaminen en zorgde er voor dat ik rond het middaguur bij mijn ouders was. Mijn twee nichtjes waren daar ook, die hadden gelogeerd bij opa en oma en gingen vanmiddag ook mee.
Eerst liep ik met Qyandy door het Sterrebos, en daarna gingen we met z`n allen naar de Winschoter Pinkstermarkt. Dat wordt sinds een paar jaar gehouden rond de haven en een industrieterrein alhier, net als met de Paas overigens.
Nou, eerst was daar de rommelmarkt, met inderdaad allemaal rommel. En er was een luchtkussen en er was een trampoline en veel mensen en eten en gezelligheid. En oldtimers, een heleboel.
We gingen de brug over en daar was net de demonstratie bezig van de rolschaatsvereniging. Prachtig zeg. Ik had het al vaker gezien, maar het blijft prachtig.
Daarna maar eens linksaf slaan en kijken wat daar allemaal loos is.
Er werd een vrachtwagen getrokken! Heus waar. Iemand hing er voor met een vastgemaakt hesje en bekabeling en trok zo de truuk naar voren. Tot over een streep, dan klonk er een fluitje. De vrachtwagen reed langzaam terug en de volgende werd vastgekoppeld!
Wat een animo is daar nog voor. Even verderop stond een zanger te zingen, hij deed goed zijn best. En er stonden allemaal trucks en auto`s om te bekijken.
Toen maar weer terug naar de markt. Daar zag ik ook nog roofvogels. En boven Winschoten vlogen de hele tijd vliegtuigen, die min of meer reclame maakten voor de vliegshow die elk jaar met pinksteren gehouden wordt op vliegveld Oostwold.
Bij de Tramwerkplaats stond toen ineens een zangeres te zingen, ook leuk, en mijn nichtjes gingen nog op de spingkussen en werden gesminkt als vlinders.
En toen weer naar huis. Zoiets.
Beetje laat om nu nog met een pinksterverslag te komen, maar pinkpop is ook nog niet geweest.
