Afgelopen avond was ik naar de Tramwerkplaats om een voorstelling bij te wonen van het Winschoter Stadsjournaal.
De Tramwerkplaats werd honderd jaar geleden gebouwd als tramwerkplaats, voor de tram alhier. Inmiddels is er geen tram meer, en ook tijdelijk geen theater meer, dus vandaar dat dit gebouw omgebouwd is tot theater. Maar ook de gemeenteraad vergaderd er wel eens, en zo nu en dan draaien er films.
Het Winschoter Stadsjournaal Filmisch snoepgoed Nostalgische beelden vermengd met actualiteit. Het is en blijft dé filmhit van het Winschoter Stadsjournaal. Filmisch snoepgoed om van te watertanden. Ook nu weer verrast het Stadsjournaal de bezoekers twee avonden achtereen met onvergetelijke items die aloude herinneringen oproepen. Een genot om er bij te zijn. Om een tipje van de sluiter te lichten: in ieder geval Plan Zuid, de nieuwe brandweergarage en als novum een impressie van de voormalige strokartonfabriek Reiderland dankzij nooit eerder vertoonde beelden uit het archief van fotograaf/filmer Friedel Tahl. Maar natuurlijk kent het filmreisje dat het Winschoter Stadsjournaal op het witte doek tovert talrijke andere hoogtepunten. Aangeraden wordt vroegtijdig kaarten te reserveren, het bordje 'uitverkocht' moest immers de voorgaande jaren telkens tevoorschijn worden gehaald
Ik ging niet reserveren, ik nam de gok, en er was nog plek. Toch was het behoorlijk gevuld.
Zowel de Tramwerkplaats danwel het Winschoter Stadsjournaal (sinds 66) zijn beiden uniek. Het is prachtig knus, en het geroezemoes der herkenbaarheid zeer aangenaam.
Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat de voormalige brandweerkazerne, dat plaats moest maken voor de biosocoop, eens een slachterij was. En ik wist ook niet dat Sinterklaas de tunnel onder het spoor, dat Winschoten Zuid met het Centrum verbindt, heeft geopend.
Ik draag dus vrijwel altijd een spijkerbroek.
Aangezien ik geen wildvreemden op internet wil zetten, en toch even de stoeltjes wil laten zien, dit fragment. In totaal zijn het meer dan 300 stoelen.
En deze blote neger is Toela, stond jaren met zijn blote lul in de voortuin van een kunstenares, en nu hier alweer jaren lekker binnen.
En toen was het pauze en ruilde ik mijn muntje in voor een kop koffie.
Verandering is niet altijd een verbetering. Wat goed is moet je goed laten en verder niet aankomen.
Vroeger had men de radiozenders Hilversum 1, Hilversum 2 , Hilversum 3, Hilversum 4 en Hilversum 5. Dat was duidelijk, dat was bekend, op de oude radio`s met zo`n glazen oog staat ook waar men Hilversum kon vinden.
En in mijn jeugd wist ik niet eens dat Hilversum een plaats was, waar mensen woonden. Ik dacht dat Hilversum een soort van mediapark was met allemaal omroepen. Toen opeens kregen de zenders nieuwe namen en werd Hilversum vervangen door Radio! En nu hebben we Radio 1 tot en met 6. (inderdaad, één zender bijgekomen) Saai hoor, er zijn meer landen met zenders die Radio1 heten, jammer.
De luistercijfers kelderden, maar dat zal vast een andere reden hebben gehad dan de naamsverandering, maar toch.
En nu is de tv aan de beurt. Nederland 1, Nederland 2 en Nederland 3 krijgen een nieuwe naam. Dat gaat worden NPO1, NPO2 en NPO3.
Hoe stom kan men zijn? Een tv zender die de naam draagt van een land, dat is uniek! En fijn, en duidelijk en een eer, wees daar toch zuinig op!
Als ik even over de grens kijk, in Duitsland heten de zenders ZDF en ARD en zo, niks niet Duitsland 1. In Engeland is het BBC, in Belgie Een en Ketnet en Canvas.
Waarom ze hier liever de tv zenders een afkorting geven dan de naam van het land is me een raadsel. Ik vind RTL en SBS ook al van die mislukte afkortingsnamen, liever zou ik zien dan RTL gewoon Luxemburg en SBS gewoon Sweden gaat heten, ipv dat de Nederlandse Publieke Omroep ook aan afkortingnamen gaat doen.
En er zijn vast mensen die niet weten of het nou NPO of NP0 is, dat krijg je met vaagheid. Het zal mij benieuwen hoe de nieuwe fusieomroepen gaan heten, ik vrees dat het er niet duidelijker op word.
Maar uiteindelijk, wat echt telt, zijn de programma`s, en wat die moeten hebben is, zie titel.
In deze test krijgt u 100 woorden te zien, zowel bestaande als niet-bestaande woorden. Geef voor elk woord aan of het volgens u een Nederlands woord is, of niet. Met een Nederlands woord bedoelen we dat het woord in (een deel van) het Nederlandse taalgebied gebruikt en begrepen wordt.
Gebruik uw toetsenbord om te antwoorden.
Druk op J voor een bestaand woord (JA)
Druk op F voor een niet-bestaand woord (NEE)
De test duurt ongeveer 5 minuten. Geef zo accuraat en zo snel mogelijk antwoord. U kunt de test zo vaak doen als u wilt.
Ik heb 13% van de niet bestaande woorden verkeerd herkend.
Dit geeft me een gecorrigeerde score van 81% - 13% = 68%.
Ik heb een zeer uitgebreide woordenschat.
druinig, meidienst, ophoep en mokbaar zijn woorden die ik herkende als bestaand, maar ze bestaan niet. Toch voel ik me wel eens wat druinig, en als iemand werkt in de maand mei dan zou ik dat kunnen zien als een meidienst. En als ik ophoepel en ik ben alleen dan ophoep ik. Ik word daar wel een beetje mokbaar van hoor.
Gaarne meedoen voor de wetenschap, en gaarne uw bevindingen.
Het volgende nummer heet: Dat gaat zo maar niet, en werd gezongen door Jacqueline van Benthem. Zo ontzettend knap om die tekst natuurlijk de strot uit te krijgen, en geniale muziek er onder. Ik word er erg vrolijk van, hopelijk u ook!
Nee, dat gaat zomaar niet, dat kan je zo niet maken. Probeer eerst maar eens bij mij een snaar te raken. Ik laat me zomaar één, twee, drie niet schaken. Als jij je piel wil steken tussen mijn spaken, dan wachten jou eerst een aantal taken. En ga je niet accoort, dan stik je maar de moord, en dan wordt het voor jou een wreed en eenzaam ontwaken.
Als jij zo nodig moet kan je de pot op, want ik ben wel goed maar niet gek ik doe de deur op slot. Ik hoef me niet te lenen om jouw gekweld gemoed te ontlasten. Als jij niet verder kijkt dan tussen mijn benen dan doe je maar verongelijkt maar dan blijf je in het duister tasten.
Nee, dat gaat zomaar niet, dat kan je zo niet maken. Probeer eerst maar eens bij mij een snaar te raken. Ik laat me zomaar één, twee, drie niet schaken. Als jij je piel wil steken tussen mijn spaken, dan wachten jou eerst een aantal taken. En ga je niet accoort, dan stik je maar de moord, en dan wordt het voor jou een wreed en eenzaam ontwaken.
Je bent een lieve schat dat mag je best weten, en dat je valt op mijn lekkere gat, daar heb ik nooit mee gezeten. Maar er is meer tussen hemel en aard, al zou ik niet precies weten wat. Ik ben voor alles in, maar tis me alles niets waard. En al heb ik het nog zo naar mijn zin, zonder meer ga ik met jou niet op pad.
Nee, dat gaat zomaar niet, dat kan je zo niet maken. Probeer eerst maar eens bij mij een snaar te raken. Ik laat me zomaar één, twee, drie niet schaken. Als jij je piel wilt steken tussen mijn spaken, dan wachten jou eerst een aantal taken. En ga je niet accoort, dan stik je maar de moord, en dan wordt het voor jou een wreed en eenzaam ontwaken.
Ik bevind me nog steeds in mijn welkomshal, en zo ziet de muur tussen de woonkamerdeur links en de wc deur rechts er uit.
Deze kapstok heb ik zelf gemaakt op de middelbare school. Zelf zagen en schuren en meten en lijmen en passen en lakken en beschilderen. De geschilderde poppetjes kwamen uit een stipboek, en aangezien het geen smurfjes waren heb ik er stickers overheen geplakt.
De linkerpet, geen idee hoe ik daar aan kom, de rechterpet ooit gekregen van mijn werkgever. De grote smurf links, geen idee wat dat is, maar het staat wel leuk, en dat klompje rechts kocht ik ooit op een hobbybeurs en mijn naam staat er in gegrafeerd. "René"
Een luchtfoto van Winschoten, uit vervlogen tijden die ik zelfs nog meegemaakt heb. Ooit verkregen op het stadhuis, en het hangt bij meerdere Winschoters in huis, onder andere bij mijn ouders.
De flat waar ik als baby woonde staat er nog op, de oude Klinker ook nog, en veel meer.
Een kastje, achtergebleven toen ik dit appartement kocht. De smurf heb ik er zelf neergezet, en de wandelstok daarachter komt uit Valkenburg. Dit kastje gebruik ik als oudpapierkastje, ik leg het er neer en als ik naar beneden ga neem ik het mee voor in de papiercontainer.
Meer details een volgende keer, ik ben benieuwd wat u hier zoal van vindt.
Hoe ik aan dit kartonnetje kom weet ik niet, en waar het precies voor dient ook niet. Twee rondingen met smurfenafbeeldingen en het kan allemaal uit elkaar, geloof ik.
Hoe dan ook, jarenlang op mijn slaapkamer gehangen in mijn ouderlijk huis, en tegenwoordig bevindt dit werkje zich in mijn halletje.
In de hoek boven de kapstok. Witte muren, wit plafond, en dit steekt mooi af. Helaas niet zo geweldig in beeld gebracht, vanwege schuin omhoog kijken. Ik had met mijn keukentrapje een betere afbeelding kunnen maken, maar dan is het niet echt. Het zit schuin boven, dus u ziet het schuin boven.
In werkelijkheid is het allemaal wat duidelijker. Wie het in het echt wil zien mag langskomen om te kijken.
En grappig genoeg, denk ik, dat de enkeling die hier al op bezoek is geweest, dit werkje nooit is opgevallen. En zo denkt men wat af he.
Met een duimspijker (= punaise) in de muur vastgedrukt, hopelijk tot het einde der tijden...
