Op uw pagina refereert u naar http://herinnerdingen.nl/, een website waar mensen hun herinnering aan een overleden dierbare vastleggen in een monument van beeld en geluid. Deze website (en de bijbehorende informatie) is echter niet langer in gebruik. Daardoor werkt ook de link die op uw site staat niet, zie: http://www.renesmurf.nl/archive/2006-m12 (onder het kopje; Dood) Nu is het zo dat er op UitvaartNet recentelijk een vergelijkbaar kennisdossier is gepubliceerd over 'herinnerdingen': https://www.uitvaartnet.nl/uitvaartverzekering/herinnering
Wellicht is het daarom een idee om de inactieve link op uw site te vervangen door de bovengenoemde link? Op die manier blijft de informatie toch beschikbaar voor uw bezoekers.
Met vriendelijke groet, Thomas
Dat boven de streep betreft een mailtje dat ik ontving. En ik plaats het maar, wie weet wat en vooral wanneer ik hier dan weer iets op ontvang.
Terwijl ik in Linschoten was was Winschoten in het nieuws.
In het Sterrebos in Winschoten zat sinds afgelopen vrijdag een kat in de boom. Omdat de meldkamer besloot geen brandweer in te zetten ding een buurtbewoner zelf de boom in.
Maar ja, op 15 meter hoogte durfde de man ook niks meer en kwam alsnog de brandweer!
Kijk, dat vind ik dan weer prachtig. Wat een dappere man.
En de brandweer heeft daarna nog geprobeerd de kat naar beneden te jagen, wat niet gelukt is, die is doorgeklommen tot 25 meter.
Het lukte een boomexperd maandag wel, en na een nachtje dierenasiel is Bisou vandaag weer herenigd met zijn baasje, na drie weken vermist te zijn geweest.
Mijn verslag over het hemelvaartweekeinde volgt nog, nu eerst het resultaat.
Eens in mijn leven moest ik eens naar Linschoten toe, en daar binnengaan en rondkijken. Linschoten, het verschilt slechts één letter met Winschoten, en toch een wereld van verschil.
Winschoten is een stad, Linschoten een dorp. Winschoten bevindt zich in die ene provincie waarvan de hoofdstad dezelfde naam draagt als de hele provincie, en Linschoten in die andere.
Ik ging eens op mijn vouwfiets langs het riviertje dat door Linschoten stroomt. En dan halverwege steek ik hem over, nabij de scheve toren van Linschoten. En dan helemaal door, tot ik het dorp weer uit ben.
Aan beide zijden van het riviertje bevinden zich nog woonwijken, allemaal keurig netjes! Er is een sportcomplex en zelfs een supermarkt.
Oja, en alle prijswinaars mogen een gaslog schrijven, tik maar op en stuur maar op de mail dan post ik het wel. En de winnaars zijn een ieder die maar mailt, want zo gaat dat hier.
Ik koos er voor om hier naar toe te gaan, omdat Quandy mee gaat en dan was Woerden beter geschikt.
Sudesh is een steeds bekender wordende goochelaar.
Een aantal jaar geleden zei ik hem eens dat hij het tegen mij moest zeggen als hij een optreden had in Winschoten. En afgelopen vrijdag was het zover, hij gaf een optreden bij de opening van de nieuwe casino in Winschoten.
Ik ben ooit lid geworden omdat ze de A status wilden halen en dat trok me over de streep.
De VPRO is de enige omroep waarbij een programma pas wordt bekeken als het wordt uitgezonden. Dat wil niet zeggen dat iedereen maar mag komen programma`s maken, maar wie eenmaal mag krijgt dan ook 100% vrijheid.
Misschien had ik dat beter in verleden tijd kunnen schrijven, want tegenwoordig zijn dingen anders.
Mijn visie is dat als een omroep genoeg leden heeft en daarmee ook uren zendtijd, dat ze die dan precies zo mogen vullen zoals ze zelf willen! Maar helaas moet alles tegenwoordig passen in wat de grote overkoepelende NPO voor ogen heeft.
En binnen die grenzen, die ze proberen te verleggen en soms bewust overschrijden, doen ze waar ze goed in zijn.
En ze noemen zich tegenwoordig sponsor van de vooruitgang en zijn zelf ook erg bezig met sponsers zoeken. Want soms vindt de NPO een programma niet goed en dan gaan ze het zelf betalen en dan mag het wat langer.
Het is toch gekkenwerk, dat alles een strijd moet zijn. En soms winnen en soms verliezen ze.
Ik had me aangemeld voor de VPRO ledenvergadering omdat ik dat wel eens mee wilde maken. En zaterdag was het zover. Zo reed ik om even over half tien het parkeerterein op voor het VPRO gebouw. Ik herkende Beeld en Geluid, daar was ik al eens geweest.
In het VPRO gebouw was ik nog niet eerder geweest. Een mooi pand. De jas ophangen kon links naast de ingang, en dan de trap op en aldaar aanmelden. Het was al redelijk druk. Ik moest mijn naam zetten bij mijn naam, op het formulier, en ik kreeg een geel polsbandje om. Weer een trap, nu naar beneden aan de andere kant, koffie met koekje halen en een plekje zoeken in de open kantineruimte.
Op een gegeven moment kregen we twee toespraakjes, en ik mocht met de gele groep mee naar de voormalige kantine, dat is nu een kantoorruimte. Want de huidige kantine wordt tegenwoordig ook gebruikt voor de VARA en BNN en Human, dat zelfs helemaal bij de VPRO ingetrokken is.
Hier kregen we een presentatie, met computer en een scherm en daarna gelegenheid tot vragen stellen. Radio, Televisie, Internet en Gids.
We gingen niet met de hele groep door het gebouw, maar de hoofredacteuren gingen zelf de groepen af.
Mijn opmerkingen/vragen, over radio, dat het stom is dat de VPRO na 25 jaar terug mag op radio 2, en dat ze dan Blokhuis nemen en dat hij dan van omroep wisselt, wat zeer absurd is. En televisie over Michiel van Erp, dat ik gewoon kwaad word dat een derde aflevering van zijn programma niet doorging wegens tegenvallende kijkcijfers waar ik zelfs nik mee te maken noch van doen heb.
Toen de sessie`s afgelopen waren staken we met z`n allen een plein over, een ander gebouw in, de Televisie studio alwaar we een praatprogramma voorgeschoteld kregen met allemaal mensen die op dit moment bij de VPRO werkzaam zijn. En er liep een hele lieve hond die ik geaaid heb!
Daarna de vegetarische lunch in de VPRO kantine om vervolgens weer naar de TV Studio te gaan voor de vergadering. Toespraakje, formaliteiten, vragen en antwoorden, voorzien van promo`s op een groot scherm.
Al met al heeft het wel iets van religie. We sloten af met de borrel in de kantine en daarna ging ik naar buiten.
De drol van Wim T. Schippers eens bekijken. Heel mooi.
Toen in de auto naar de `sGravelandseweg, om de oude VPRO villa`s eens te zien. Daar waar het eens begon, een hoop gebeurd is en ook is besloten om elders voort te gaan. Toch leuk om even gezien te hebben.
Daarna naar Bastiaan. Ik ken hem al jaren en heb hem nog nooit ontmoet. Tja, waarom zou je ook? Nou ja, als ik dan toch in Hilversum ben en hij is er net komen wonen, met zijn vriendin Merel, een buitenkansje.
En het was zo gezellig dat ik meteen maar bleef logeren. We gingen de hele avond platen draaien, tot het nacht was. En op zondagochtend weer naar huis.
