Vrijheid is dat we kunnen wandelen waar en wanneer we maar willen.
En tijdens het bevrijdingsfestival op bevrijdingsdag in het Maintebos maakt ik even een wandeling en kwam langs de PV Ridderhof, een gebouw van de honderdjarige Scouting St. Vitus in Winschoten.
Hier kon ik fijn op zitten om naar de bevrijdingsfestivalmuziek te luisteren.
Het grote podium in het nog grotere bos.
En later op de avond kon ik hier op zitten om naar de bevrijdingsfestivalmuziek te luisteren.
Toen het begon te donkeren verschenen er allemaal lichtjes.
Dat was heel sfeervol, en lijkt me ook niet geheel ongevaarlijk.
Een deel van mijn nieuwe uitzicht, Jimmy is weg, La Mama is gekomen.
Aan de andere kant van de kerk is een herenurinor, daar hebben dames niks aan, die kunnen aan deze kant van de kerk terrecht. Overigens ook geschikt voor een ieder die moet poepen.
En ik sluit af met een uitkijkje uit het Sterrebos.
Ik heb een heleboel oldtimers gefilmd. Ze kwamen voorbij op het Marktplein, alwaar een stempelpost was. Aan de andere kant van kerk. Ik zag ze dus komen en gaan.
In een eerdere filmpje heeft u al een aantal kunnen zien. Het tweede filmpje was toch wel de leukste, want bestond uit één aaneengesloten opname van ruim acht minuten, zonder knippen of plakken. Het derde filmpje is wel met knippen en plakken, en laat onder andere de resterende oldtimers zien. En ook een voorbij komende trompetist.
Nederland doet dit keer alweer niet mee aan het WK, dus het ontgaat ons totaal. Als Nederland wel mee had gedaan had ik het ook niet echt gevolgd, maar kreeg ik toch wel het één en ander mee.
Wat ik u niet wil onthouden, en zelf wel wil onthouden is het volgende zeer toepasselijke gratis online spel:
U hoort de mooiste vrouwelijke zangstem van Nederland, te weten Etna Vesuvia met het zeer zoetsappige Kom terug. En u ziet een kermisatractie op het Marktplein te Winschoten.
Dit is een bijzonder filmpje van de Oldtimerrally Veendam-Leer-Veendam over het Marktplein in Winschoten, want het betreft één opname zonder geknip of geplak, maar gewoon acht minuten achter elkaar rijdende oldtimers.
Ze waren vertrokken in Veendam, naar het Duitse Leer geweest en nu weer onderweg naar Veendam, maar ze moesten nog wel langs de stempelpost op het Marktplein in hartje Winschoten.
De avond voor koningsdag hingen er overal briefjes in diverse etalages, omdat de vrijmarkt eerder begint dan de winkels en horecagelegenheden open gaan.
De boom die altijd mooi is, en slechts twee tot drie weken per jaar wonderschoon.
Winschoten = Sodom, maar ook de Molenstad, en ook de Rozenstad.
Dit eet ik wel eens, paar minuutjes in de magnetron en smullen maar.
Op 4 mei wapperde de vlag halfstok aan de Winschoter Toren, d`Olle Witte.
En toen stond er zomaar een hoogwerker op het Marktplein, en hij was ook ineens weer verdwenen.
Dit bordje stond bij de ingang van het Maintebos alwaar op 5 mei de allereerste bevrijdingsfestival van Winschoten was.
En de ochtendprogramering vond plaats in een tent. Met hangend op de achterond het rokje dat een dame droeg toen ze nog een meisje was toen Winschoten werd bevrijd.
