Tegenlicht maakte tien jaar geleden twee afleveringen op het dieptepunt van de economische crisis in Argentinië. Argentijnen lieten zien hoe zij de crisis doorstonden en welke creatieve trucs werden ingezet om te overleven. Argentinië is sindsdien economisch met indrukwekkende cijfers hersteld, maar lijkt opnieuw boven aan de glijbaan te staan. Tegenlicht ging terug naar de mensen van toen om een hedendaags handboek te maken: Hoe overleef ik een economische crisis en wat kunnen wij ervan leren.
Toen ik stukjes uit die eerdere afleveringen zag herrinnerde ik me het weer. Er waren toendertijd plunderigen en er onstonden ruilmarkten, en als de crisis hier een beetje doorzet kunnen we hier dezelfde praktijken verwachten. Tegenlicht gaf tussendoor een flink aantal tips. Na elke tip kwam er een filmpje. Toen ik na de tv uitzending weer ging laptopperen en fijn naar de radio luisteren zag ik dat ze alle tips op de twitter hadden gezet.
Ik zet de tips alhier nog even op een rijtje:
-Vertrouw op je eigen intuïtie en waarneming. -Wees alert op mogelijk verontrustende signalen. -Vraag je af hoe belangrijk materiële welvaart voor je geluk is. e overheid zal in crisistijd niet in staat zijn de veiligheid te handhaven. -… dus zorg dat je je bezit op tijd veilig stelt. -Schakels van gouden kettingen zijn een ideaal betaalmiddel in crisistijd. -Bedenk wat je zelf, in eigen beheer, kunt produceren en verkopen. -Besef dat de afzetmarkt voor minder kapitaalkrachtigen sterk zal toenemen. -Sla je slag op de huizenmarkt net voordat de grote beleggers toeslaan. -Zorg dat je jezelf kunt verdedigen en je huis beveiligd is. -Zorg dat je een netwerk van vrienden en relaties hebt waar je in geval van nood op kunt terugvallen. -Bedenk goed hoe crisisbestendig je beroep is en wat mogelijke alternatieven zijn. -Probeer direct de nieuwe economische spelregels te doorgronden. -Zorg dat jouw probleem het probleem van de bank wordt. -Wees alert op signalen die economische verandering aankondigen, breng je valuta of beleggingen op tijd in veiligheid. -En open alvast een bankrekening in een ander land waar je de taal spreekt. -Wees niet bang dat je kinderen al vroeg hun eigen boontjes moeten doppen. -Klamp je niet vast aan oude zekerheden. e wisselkoersen zullen voortdurend fluctueren, houd je per uur op de hoogte. -Zeg nooit: Zeg nooit nooit.
Ik weet nu al dat ik de meeste tips aan mijn laars zal lappen, maar ik ben in elk geval gewaarschuwd. En u nu ook!
Van sommige liederen is het niet voor te stellen dat ze eens niet bestaan hebben. Al vanaf de eerste keer dat ik dit nummer hoorde had ik het idee dat het er altijd al was. En het is net of ik het al die tijd niet heb geweten, dat gevoel. Te perfect gewoon.
Make our escape, you’re my own papillon. The world turns too fast, feel love before it’s gone.
It kicks like a sleep twitch! My papillon, feel love when it’s shone.
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah It kicks like a sleep twitch!
Darling, just don’t put down your guns yet, if there really was a God here, he’d have raised a hand by now.
Now darling, you’ll both get old and die here, well that’s quite enough for me, we’ll find our own way home somehow.
No sense of doubt, of what you can achieve. Well I’ve found you out, I’ve seen the life you wish to live.
And well it kicks like a sleep twitch! You will choke, choke on the air you try to breathe.
It kicks like a sleep twitch!
Darling, now just don’t put down your guns yet, if there really was a God here, he’d have raised a hand by now.
Darling, you’ll both get old and die here, well that’s quite enough for me dear, we’ll find our own home somehow.
It kicks like a sleep twitch! It kicks like a sleep twitch!
DELFZIJL - Het gemeentebestuur van Delfzijl heeft de supermarkt van Albert Heijn aan het Vennenplein toestemming gegeven volgend jaar vanaf 1 mei tot en met 30 april op zondag open te zijn.
AH won de loting waaraan ook de C1000, Jumbo en de Lidl meededen. Het lotingsysteem is sinds dit jaar ingevoerd.
Tot nog toe kreeg de eerste winkel die zich meldde toestemming voor de zondagopenstelling. Op basis van het inwonertal mag de gemeente maar een winkel vrijstelling geven.
Nu heb ik niks met Delfzijl, en hoe het in Winschoten geregeld is weet ik ook niet. We hebben hier wel koopzondagen en zo, maar daar hou ik me ook niet zo mee bezig.
Ik ben tegen de openstelling van winkels op zondag, omdat we het ook wel kunnen overleven als ze gesloten blijven. Maar dat een gemeente maar één winkel vrijstelling mag geven, waar slaat dat nou weer op? Idiote wetten kunnen ze toch maken in Nederland.
Iets mag of iets mag niet, maar ze maken liever een heleboel regeltjes en dan telt ineens inwoneraantal mee, en de andere winkels moeten het maar redden zonder die extra dag. En zo is het altijd weer voordelinger om Amsterdammer te zijn, dat is ook nog een discriminatie.
Als dit op de radio komt valt het echt op. Het begint zo vrolijk om dan zwierig een gat in te zakken en daar lekker verder te kneuteren. Dan komt de zeer herkenbare en prachtige stem, perfect passende vioolmuziek, en een merkwaarig druminstument dat wel eens wat varieert.
Het bezorgt me een heel klein beetje een kerstgevoel. Een naar gevoel, maar voor even tussendoor wel heel erg lekker, juist vooral als het geen kerst is.
Muziek voor donkere avonden, als de regen tegen de ramen klettert.
Feet don't fail me now Take me to the finish line All my heart, it breaks every step that I take But I'm hoping that the gates, They'll tell me that you're mine Walking through the city streets Is it by mistake or design? I feel so alone on a Friday night Can you make it feel like home, if I tell you you're mine It's like I told you honey
Don't make me sad, don't make me cry Sometimes love is not enough and the road gets tough I don't know why Keep making me laugh, Let's go get high The road is long, we carry on Try to have fun in the meantime
Come and take a walk on the wild side Let me kiss you hard in the pouring rain You like your girls insane Choose your last words This is the last time Cause you and I, we were born to die
Lost but now I am found I can see but once I was blind I was so confused as a little child Tried to take what I could get Scared that I couldn't find All the answers, honey
Don't make me sad, don't make me cry Sometimes love is not enough and the road gets tough I don't know why Keep making me laugh, Let's go get high
The road is long, we carry on Try to have fun in the meantime
Come and take a walk on the wild side Let me kiss you hard in the pouring rain You like your girls insane Choose your last words, This is the last time Cause you and I We were born to die We were born to die We were born to die
Come and take a walk on the wild side Let me kiss you hard in the pouring rain You like your girls insane
Don't make me sad, don't make me cry Sometimes love is not enough and the road gets tough I don't know why Keep making me laugh, Let's go get high The road is long, we carry on Try to have fun in the meantime
Come and take a walk on the wild side Let me kiss you hard in the pouring rain You like your girls insane Choose your last words This is the last time Cause You and I We were born to die We were born to die
Klikkerdeklik en dan rechts klikken om het op te slaan.
Dit VPRO programma is eens herhaald bij de KRO, en die opname staat dan weer online. U kan ook alhier even koekeloeren.
Dit hoorde ik op de dinsdagavond 4 januari 1994 tussen 23 en 00 uur bij de VPRO op radio 2. Ja, toen werd de VPRO nog toegelaten op radio 2. De hele dinsdagavond was van de AVRO, tot 23 uur, toen mocht de VPRO een uurtje. En dat had dan weer alles te maken met Willem Duys.
Willem Duys staat in het Guinness Book of Records, met zijn programma 'MuziekMozaïek', dat hij 37 jaar lang presenteerde, op zondagochtend, dat liep tot 1999!
Ook toen de VPRO de zondag op radio 2 toegewezen kreeg, werd in overleg met de AVRO besloten dat hij mocht blijven zitten. De VPRO zondag werd dus onderbroken voor een uurtje AVRO, en in ruil daarvoor stopte de AVRO op de dinsdagavond om 23 uur en vulde de VPRO dat laatste uurtje.
Na Andermans Veren, toen nog een radioprogramma ipv een rubriek, en toen nog met Erik van Muiswinkel, kwam "Wat zegt ze."
"Wat zegt ze", was een radioprogramma voor dames die wel willen denken maar niet kunnen, of die wel kunnen denken maar niet willen. (Een AVRO grapje) Met Heleen Hartmans en Adeline van Lier. Gekke wijven, heerlijke muziek, absurditeit ten top. Hoogtepunt vond ik wel de reportage bij een parenclub waarbij ze naakt er naar toe reden. (radio he)
En een maal per maand was het prinsjesdag en spraken ze met een man. Het programma werd op radio 2 uitgezonden terwijl de VPRO op dat moment ook op radio 3 zat, ook met een vrouw achter de mic, Lotje Ijzermans. Dus ik luisterde twee uur naar Lotje en sloot daarna af met "Wat zegt ze."
Helaas heeft dit programma maar een jaar geduurt, in 1995 besloot de VPRO om niet verder mee te doen met het steeds commercieel wordende radio 2. En tot op de dag van vandaag zijn ze daar niet te vinden.
Muziek heeft niks met leeftijd te maken. Oja, en elke dag even vertellen dat de muziekhaters mogen scrollen kan ook geen kwaad.
100 days, 100 nights To know a man's heart 100 days, 100 nights To know a man's heart And a little more Before he knows his own
You know a man Can play the part Of a saint Just so long For a day comes When his true, his true self unfolds
He maybe mellow He maybe kind Treat you good All the time
But there's something just beyond what he's told
100 days, 100 nights To know a man's heart 100 days, 100 nights To know a man's heart And a little more Before he knows his own
Wait a minute Maybe I need to slow it down just a little Take my time
I had a man Tell me things Made me feel Just like a queen And I thought He was the one I would hold Oh yes I did But one day I looked around That old man Was nowhere to be found 100 days for this heart to unfold
100 days, 100 nights To know a man's heart 100 days, 100 nights To know a man's heart And a little more Before he knows his own
Ik hoorde op de radio dat Anil Ramdas was overleden. "Oh" zei ik, "ken je die?" vroeg een collega.
Ja, nou ja, kennen, ik weet wie het is. Ik kende hem voornamelijk van vroeger, van een geniaal tv programma.
Het Blauwe Licht, waarin hij en Stephan de presentatoren waren, en aan hun vierkante tafeltje zaten telkens twee gasten. Dan werd er gekeken naar een tv of filmfragment, en soms ook een foto, en dan werd daar uitvoerig over gesproken. En dan niet zo zeer over het onderwerp, maar over de beeldvorming en zo. Heel interesant.
Eigenlijk een tv programma dat zo sterk was dat het tot het einde der tijden zou kunnen voortbestaan. Maar helaas, het hield op, en ze gingen wat anders doen, en wat allemaal precies heb ik niet bijgehouden.
Anil was nogal een voorstander van de multiculturele samenleving, net als ik, en hij durfde ook stelling te nemen tegen de PVV en haar kiezers, net als ik. Tegenwoordig deed hij een praatprogramma dat op het idiote tijdstip van zaterdagmiddag 12 uur werd uitgezonden. Dat zag ik dus niet. Ik vind dat er op dat moment overigens helemaal geen tv hoort te zijn, voor zulke tv programma`s moeten ze gewoon`savonds wat zendtijd vrijmaken.
Niet veel later vernam ik dat Anil zelfmoord had gepleegd, en dat nog wel op zijn verjaardag. Nog absurder vond ik dat hij een dag daarvoor nog een aflevering van zijn praatprogramma had opgenomen.
En dat spookt dan toch door mijn hoofd. Zelfmoord, dat is niet zomaar een tussendoor beslissing. Zou hij het al geweten hebben bij die opname, of zou die al lange tijd getwijfeld hebben en op zijn verjaardag de beslissing genomen en het ook meteen maar uitgevoerd?
Ik weet dat ik geen antwoord krijg, en ik hoef ze eigenlijk ook niet. Het spookt gewoon door mijn hoofd. Zelfmoord, altijd zo zonde. Zonde van de ingewanden, en zonde van het leven.
Het is allemaal te laat, en dan werd dit nieuws ook nog een overschaduwd door ander nieuws. Maar dat kreeg hij allemaal niet mee, en misschien vond hij dat wel best ook.
