Kijk, het gaat om dit soort berichtjes in de krant, keer op keer op keer maar weer:
Het CBR stopt met ingang van 1 juli met het afnemen van medische rijtesten in Winschoten. Ouderen en mensen met een medische achtergrond moeten hiervoor voortaan naar Groningen reizen.
Ja, en dan komt er wel bezwaar en misschien wordt het wel teruggedraaid en misschien ook niet. Maar keer op keer verdwijnen er weer dingetjes uit Winschoten. Let wel: rijexamen doen kan nog steeds alhier, alleen is dat niet meer voor iedereen.
langzaam maar zeker verdwijnt alles naar Groningen. (Het arbeidsburo al jaren, de gevangenis ook al jaren.)
Ik heb altijd een hekel gehad aan veterstrikken. Ik heb nooit begrepen dat ze nog altijd geen schoenen uitgevonden hebben zonder veters.
In de jaren 80 had ik geluk, ik had de mode mee en kon fijn op schoenen met klitteband rondlopen! Dan had je geen veters, maar lippen, waarmee je de schoen strak kon trekken en dan het geklittebande uiteinde op de daarvoorbestemde vastplakstrook drukken. En dat bleef prima zitten en ik hoefde niks te strikken!
En ik was ook verzot op mijn klompen. Maar die waren toch echt voor achterthuis en wandelingen met de hond. Daarmee ging je niet naar school of een winkel.
En nu zijn er tegenwoordig dus elastiekveters, die hoef je ook niet te stikken.
U hoort Raadselachtigheden door Wilhelmina Kuttje jr, tekst onder het filmpje.
Het filmpje begint bij damesmode Kuijt dat daar naar toe moest verhuizen omdat de Lidl uit wilde breiden, maar Kuijt is inmiddels nergens meer te bekennen. Meteen daarna ziet u de mooiste steeg van Winschoten, tegenwoordig afgesloten, het Stadhuis en daartegenover het pand waar 100 jaar geleden de eerste bankoverval van Nederland plaatsvond.
Raadselachtigheden kunnen niet vermeden dus waarom niet aan de ziel geklemd. Vragen blijven knagen daartoe bij te dragen geluk en liefde na te jagen wees daarin maar ongeremd. Baricades zijn er om te nemen ga ze maar niet uit de weg. Werp ze maar op al die problemen genieten kan je ook van pech.
Weet ik veel waarom we leven Weet ik veel waarom het is zoals het is. Er is één troost het duurt maar even. Er iets van snappen is kijken in een pot met pis.
Valt er iets te snappen van het wilde kappen door de jungle van het bewustzijn. Je kan zagen je kan ragen men gaat opendagen je vult steeds je maag en je voelt je fijn. Probeer er maar wat van te maken ook al weet je niet waartoe het leidt. Boven je theewater geraken want je hebt niet altijd.
Vandaag twee foto`s die al eens eerder liet zien. De eerste precies tien jaar geleden en de tweede gisteren.
Ik kende dat pandje niet anders dan zo dichtgespijkerd. Geen idee wat er eerder heeft gezeten. En ik wist dat ik hem op de foto gezet had, en omdat die nu afgebroken is zocht ik hem op:
En ineens was het weg, nu zit daar een gat.
En ik zie dat Janny`s Bar nu Cafe Promilage heet. Ik houd u op de hoogte.
Onze Minister President deed opmerkelijke uitspraken over de gaswinning in Groningen, bij Jinek, die ook zeer veel steken laat vallen en ook niet capabel is.
Dit is dus hoe ons land er voor staat, men heeft geen idee. In de politiek zitten niet de beste mensen op de beste plekken, en op de televisie is dat ook niet het geval. Het is een zootje.
