Deze camping is vrij groot, en er staan echt ontzettend veel huurhuisjes. Het zal niet veel schelen, maar ongeveer de helft is voor de campeerders. En de piepkleine plekjes waar ik er eentje van bemachtigd heb liggen pal tussen de disco, de winkel, het restaurant en het zwembad.
Nu is dat allemaal voor middernacht gesloten, maar de disco gaat dan nog wat uurtjes door. En aangezien de nachten zo zwoel zijn speelt een hoop vertier buiten plaats. En dat moet allemaal op zeer luide toon, en soms zelfs zingend.
Plus dat er snachts ook bussen vol nieuwe toeristen aankomen en vertrekken is het dan nogal een drukte van belang.
In die kabaal kan ik de slaap niet echt vatten, maar zo rond een uur of vier zeil ik toch naar dromenland. De warmte, tja, dat heb je nu eenmaal in deze regionen.
De Wereldomroep kan ik in de ochtend prima ontvangen, maar in de middag zenden ze uit voor Jan Lul, want het is dan niet op mijn apparaat te krijgen.
Vandaag eerst met de bus, en vervolgens met de metro verder de stad in. Een metro vind ik altijd wel leuk, zo diep onder de grond en in dat felle licht.
Toen zomaar ergens uitstappen en boven de grond kijken: hartje Rome. Zomaar een richting opgewandeld en de beroemde Spaanse trappen opgeklommen. Spaanse trappen, maar ze zijn eigenlijk Frans en er was ook iets met een paus.
Onderweg eens kennisgemaakt met Italiaanse verkopers, gatverdamme, wat zijn die opdringerig zeg, ROT OP! Daarna zoeken naar een dubbeldekbus zonder dak die in twee uur even door de hele stad heen rijdt, en gevonden ook.
Onderweg zag ik dat het 33 graden was, en nu ik dit savonds in de voortent tik is het nog warm. Aangenaam, dat zeker. En mieren zijn er ook, iets minder aangenaam.
Op een gegeven moment liepen we op een marktje waar donkere mensen spulletjes verkochten, zoals zonnebrillen en andere zooi. En opeens gritsen ze alles bij elkaar en maken dat ze wegkwamen, supersnel! En daar zag ik al waarom dat was, en kwam een agent met pet aangelopen, daar vluchten ze natuurlijk voor.
Van een afstandje zag ik dat die zo weer verder gewandeld was en binnen vijf minuten stonden ook die donkere mensen er weer met al hun zooi. Dat dit zo bestond was me bekend, maar dit is de eerste keer dat ik het van naderbij meemaakte.
Na wat eten, lasagne, met de metro en de bus terug naar de camping Het zwembad is open tot 23 uur, dus ik duik er nog even in.
Vanaf de camping rijdt meerdere keren per dag een busje naar het Vaticaan en weer terug. Dus vandaag zijn we maar eens meegeweest.
Nou ja, ergens midden in Rome werden we afgezet en we moesten een bepaalde richting oplopen. Opeens herkende ik in de zijstaat de welbekende muur!
Vaticaanstad wordt voor het grootste gedeelde ommuurt door een muur. We liepen er langs, diverse hoekjes om en opeens waren daar de pilaren van het Sint Pieter plein. Her en der stonden ook bewakers, een beetje de wacht te houden in orginele zwarte pieten kledij.
Ook zagen we wat nonnetjes en paters of priesters of wat voor katolieks er allemaal nog meer bestaat.
Oke, groot plein, leuk plein, warm plein, buitenlands plein! Even was ik niet in Italie en kon ik weer een land toevoegen aan het rijtje van landen waar ik eens geweest ben. Nu ik er toch was wilde ik de kerk ook wel even in.
Vanwege het lekker weer was ik gekleed in een korte broek en een t-shirt, dat is verboden volgens de borden. Maar ik waagde toch een poging. En ondanks dat er andere mensen tussen de mensenmassa teruggestuurd werden had ik geluk.
Ik kwam met mijn blote knieen langs diverse controlerende agenten en kwam tot diep in de kerk.
Nu heb ik weinig met kerken en vind het maar flauwekul allemaal en eigenlijk heb ik daar ook niks te zoeken. Na een paar uur rondwandelen aldaar ben ik verder gegaan het hele land rond te lopen, om vervolgens net op tijd weer bij het busje terug te zijn.
Voetgangers hebben overigens geen voorrang bij het oversteken, zelfs niet bij de zebrapaden. Waar men in Nederland probeert om oogcontakt te maken met de bestuurder word men alhier geacht net te doen alsof men niet in de gaten heeft dat er net een auto aankomt.
Moi mensen. Dit is een logje met een aantal strepen. Ik hield even een vakantiedagboek bij, en zodra het kon smurfde ik de boel online, nu dus. Onder elke streep een nieuwe dag.
IK bevind me op dit moment in Duitsland. Heel erg diep in Duitsland. Maar nog niet diep genoeg in Duitsland. Liever had ik gehad dat ik Duitsland al door was, maar daar is het land helaas te groot voor.
Ik zit op de Hohencamping. Volgens het ANWB boek een prima camping, en lekker op de route.
Omdat de weg er naar toe, vanaf de snelweg, was afgesloten herberekende mijn navigatieding de route via de volgende afslag. Dus we navigeerden door druk Duits stadverkeer. Uiteindelijk aangekomen, lekker rijst gegeten, en nog een korte wandeling gemaakt door het nabijgelegen wald.
Sanitair is prima, het weer is prima. Tegen 22 uur wordt het schemerig en beginnen honderd miljoen miljard vliegbeestjes te vliegen, dat is dan wat minder.
Morgen maar eens zien of we Zwitserland halen, en als het meezit zelfs Italie. Ik hou u op de hoogte.
Jawel, gehaald! Heel Zwitersland door en nu bevind ik me in het noorden van Italie. Om het land dat geen nieuwe minaretten wil door te komen blieft men stickers te plakken, eentje op de auto en eentje op de caravan, dat kost zo`n 70 euro.
De vrachtwagens werden voor de grens allemaal tegengehouden, de rest van het verkeer had weinig oponthoudt.
Toen bleek dat ik vlak langs een Italiaanse enclave in Zwiterland zou komen wilde ik daar wel even een kijkje nemen. Maar helaas, navigatie valt uit in tunnels, de rotonde kwamen we niet tegen vanwege een nieuwe tunnel en brug en voor ik er erg in had lag dat merkwaardige stadje al reeds achter me. Keren was niet echt een optie omdat er een enorme file stond de andere kant op. Reeds eerder voor een 17 kilomter lange tunnel was de tegenliggerfile ook al stukken langer dan de onze.
Eindelijk was het daar dan toch, Italie. Snel een camping opgezocht in het grote boek en er naar toe gereden. Voor het zover was kwamen we nog 3 tolwegen tegen, waarvan 1 de creditkaart niet accepteerde, maar de stem uit het apparaat kreeg de hefboom uiteindelijk toch omhoog.
Op de camping zelf werden we eerst naar een plek gebracht waar de electriciteit wel erg ver van de caravan kwam, zover dat het snoer niet toereikend was. Een andere plek beviel beter.
Daarna even gegeten in het Italiaanse restaurant op de camping en ik bestelde iets wat niet te vreten was.
Morgen weer een dag en wat ik dan allemaal beleef laat ik dan wel weer weten.
Nederlanders, overal Nederlanders, zelfs helemaal in het hart van Toscane. Op een supermooie camping met maar liefst drie zwembaden, maar ook een restaurant met voedsel wat wel weg te krijgen was.
Toen god de aarde schiep was die in zes dagen klaar, de zevende dag gebruikte die voor Toscane, zo wordt beweerd. En Nederland werd geschapen door de Nederlanders zelf overigens.
Wat ik heb gezien van Toscane is voornamelijk een zesbaanssnelweg. Met veel industrie, en heel veel vervallen en half ingezakte panden aan de rand van het verkeersgekrakeel. Ook wel logisch natuurlijk, en ook wel mooi dat die oude boerderijen de mogelijkheid krijgen om zich te laten slopen door de tands des tijds.
Nou ja, veel meer van Toscane zal ik niet zien, want mogen vervolgt de reis naar het aloude Rome.
Hoera, Rome gehaald, internet aanwezig. Weer een boel tolwegen en tanken mag men zelf ook niet in Italie, daar hebben ze mannetjes voor. En wie na het tanken even wil pauzeren is te laat, die moet de snelweg weer op. Campings aangeven doen ze ook al niet, of men moet er wel heel dicht bij zijn.
Over dichtbij gesproken, ik zit nu op een camping slechts 4 kilomter van het Vaticaan! De camping is vol, maar niet overvol, en er zijn zwembaden waar ik dit keer wel even gebruik van gemaakt heb. Lekker opgefrist.
Ik zit eigenlijk al een tijdje te wachten op de videoclip. Maar omdat het er almaar niet van schijnt te komen en mijn geduld ook niet eindeloos is deel ik dit nummer vandaag met u.
Ik heb de tekst er even bij opgesmurft, dan kan u fijn meelezen.
Helemaal smurft up als ik uit de deur stap alleen maar in een broek en een muts gast, wie durft dat blue-da-be-die je stelde me teleur paps je weet dat ik als enige die kleur pak blauw is te hard, wit is de outfit goud glinstert in de blik van deze baarde bikkel smurfin heeft niks op ditte shocksmurf begint te bliksemschichten smurfdance, smurf electric boogie, smurfice on my wrist its heavy do it smurfenglass smurfie op de smurfenvloer enne doe de dans die wij smurfen doen
Het is feest en er wordt gesmurfd dresscode je weet de kleur dus voor je het weet wordt je gesmurfd en als je het niet bent zeg je watskesmurft smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin
Nou kijk me blauw zijn, nou kijk me blauw zijn Faffie smurfin, ik wil bij jou zijn Wiwa en de smurfin sitting in the tree k-i-s-s-i-n-g alle smurfen worden groen, groen van jaloezie als zij iets wil je kopen dan koop ik ‘t niet alle smurfen worden rood, ikke maak ze boos ik breng het hele woud voor je, wat moet je met een roos
Het is feest en er wordt gesmurfd dresscode je weet de kleur dus voor je het weet wordt je gesmurfd en als je het niet bent zeg je watskesmurft smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin
Smurfgargamel, doe my own Hard omdat ik woon in een paddenstoel In het toverbos, met wilde beesten Doen wat we willen, smurf op het leven Vals apperila terug naar het feestje, smurf op het leven (smurf op het leven) In een Belgisch bos, It’s a party, smurf je handjes op
Het is feest en er wordt gesmurfd dresscode je weet de kleur dus voor je het weet wordt je gesmurfd en als je het niet bent zeg je watskesmurft smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin kom smurfen met me, kom smurfen met me, kom smurfen met me smurfin
smurfin, smurfout smurfin, smurfout smurfin, smurfout get money, smurfout smurfin, smurfout smurfin, smurfout smurfin, smurfout get money, smurfout
